Microcassette informatie

In 1969 op de markt gekomen als opslagmedium voor gesproken tekst (dicteren) in draagbare recorders, antwoordapparaten en voor een klein deel als (digitale) datacassette voor op computersystemen. Hoewel tegenwoordig ruimschoots vervangen door digitale dataopslag kent de microcassette nog een ander gefaald doeleinde die minder bekend is, het gebruik als opslagmedium voor muziek.

Hieronder informatie over de werking van de microcassette, de geluidskwaliteit, het maken van opnamen, licht onderhoud aan de machines en de grote eis die wordt gesteld bij het aanschaffen en beginnen aan dit type medium.

  1. Hoe werkt een microcassette?
  2. Soorten bandjes en kwaliteit.
  3. Apparaten voor afspelen en opname.
  4. Zelf opnamen maken.
  5. Onderhoud en afstelling.
  6. Spelers/recorders aanschaffen.
  7. Microcassettes aanschaffen
  8. Insteekkaarten en stickers.

Ik gebruik op deze pagina de Compact cassette vaak als referentie, het is dus aan te raden om de informatiepagina van de Compact cassette eerst te lezen om een duidelijker beeld te krijgen van de microcassette.


1. Hoe werkt een microcassette?

Evenals de normale cassette werkt ook de microcassette met tape, het formaat tape is overigens hetzelfde als dat van de compact cassette, met het grootste verschil het formaat van de behuizing en delen die het transport van de tape behandelen. Laten we de twee formaten naast elkaar zetten en de werking en verschillen in detail bekijken.

Hier een normale cassette (rechts) naast een microcassette (links) de naam 'micro' spreekt hier voor zichzelf. Op het eerste gezicht zijn er buiten het formaat weinig opvallende verschillen, de werking is immers ook grotendeels hetzelfde, op een paar opvallende details na.

Bij de compact cassette loopt de tape van links naar rechts bij het afspelen (duidelijk gemaakt met de rode pijl). In dit geval staat de tape klaar voor gebruik en is de A-zijde naar ons toe gericht (te zien aan de groene pijl).

Bij een microcassette is het net andersom, de tape loopt van rechts naar links (rode pijl) waarbij de cassette nu ook klaar staat met de A-zijde naar ons toe gericht (groene pijl). In het midden op de sticker zelf is overigens ook een pijl geprint om de afspeelrichting duidelijk te maken voor de gebruiker.

De compact cassette heeft bovenop twee nokjes die dienen als overschrijf beveiliging, Op deze cassette zijn ze nog aanwezig, als ik deze twee nokjes er uit zou breken is de cassette beveiligt tegen overschrijven.

Ook de microcassette heeft dezelfde soort beveiliging met als groot verschil dat de nokjes hier op de zijkanten zitten. De werking is verder hetzelfde, bij het uitbreken van het nokje beveilig je de cassette tegen overschrijven. Als je overigens terug naar boven scrolt zie je dat boven de letter A op de microcassette een pijltje wijst naar dit nokje. De beveiliging van de zijde die je voor je hebt zit dus altijd op de rechterzijde van de microcassette.

Voor het transport van de tape kijken we even naar de microcassette in combinatie met een draagbare speler/recorder.

De positie van de wis/lees/opnamekop.
De positie van de Pinch Roller.
De Capstan loopt door een opening in de cassette.
Deze plastic pinnen dienen puur voor het stabiel houden van de cassette bij het afspelen/opnemen.

Klik eventueel op de bovenstaande foto's voor een beter beeld.

De onderdelen zijn op een microcassette speler/recorder vrijwel hetzelfde als bij een compact cassette, het grootste verschil is het formaat en een verschil in de locatie van de onderdelen zoals hieronder goed te zien is.

Hier de verschillen tussen een compact cassette recorder en een microcassette recorder naast elkaar.
De onderdelen staan als eerste in spiegelbeeld, wat begrijpelijk is als je weet dat de afspeelrichting ook omgekeerd is voor beide media. Je ziet nu ook goed dat de positie van de onderdelen afwijkend is. Tevens is op de recorder van de compact cassette nog een wiskop te zien in de vorm van een zogenaamde permanente magneet (met de blauwe pijl aangegeven), de microcassette recorder heeft deze niet, de wiskop zit (zover ik heb kunnen ontdekken) namelijk ingebouwd in de lees/opnamekop (rode pijl).

Snelheidsregelingen op draagbare recorders.
Snelheidsregelingen op draagbare recorders.

Een ander belangrijk detail dat zeker niet vergeten mag worden is dat veel microcassette spelers en recorders op twee verschillende snelheden kunnen opnemen en afspelen.

De compact cassette speelt op een vaste snelheid van 4,76 cm per seconde.
Een microcassette speelt op ongeveer de helft van deze snelheid met 2,4 centimeter per seconde.
Maar het is dus ook mogelijk om deze snelheid te halveren tot 1,2 centimeter per seconde.

Het halveren van de snelheid heeft als voordeel dat de totale opnametijd van een cassette verdubbelt.*
Het nadeel daarentegen is dat de kwaliteit van een opname ook sterk achteruit gaat.

Waarom bestaat deze mogelijkheid wel op de microcassette maar niet op de compact cassette?
De hoofdreden dat een microcassette deze optie heeft is omdat deze van oorsprong puur gebruikt wordt voor dicteren (opnemen van gesproken tekst), hoewel de kwaliteit hard achteruit gaat bij een lagere snelheid maakt het bij stemopnamen weinig uit, zolang te horen is wat er gezegd wordt zit je goed.

Hoewel compact cassette oorspronkelijk ook werd gebruikt voor dicteren is deze functie later deels verschoven naar de voorkeur voor het opnemen van muziek, om dan een goede kwaliteit te behouden is het belangrijk dat je de hoogste afspeelsnelheid gebruikt.

Hierbij moet trouwens vermeld worden dat een dicteer machine voor de compact cassette vaak nog wel een snelheidsregeling heeft al is deze dan meestal vrij in te stellen en zit je niet vast aan vooraf bepaalde snelheden.

* In feite is het niet zozeer een verdubbeling van speeltijd want 1,2cm/s is immers de 'normale' snelheid voor de microcassette, hierover gaan we nu even wat dieper in op de stof.

De totale opnametijd (voor beide zijden) wordt over het algemeen altijd op de cassette aangegeven, hier te zien aan het getal "60" wat het aantal minuten inhoudt. De tijd is gebaseerd op de snelheid van 1,2 cm/s. Als je de snelheid dus instelt op 2,4 cm/s betekent dit dat de totale speelduur van deze cassette halveert. Deze 60 minuten cassette heeft dus maar 30 minuten speeltijd op 2,4 cm/s.

Gezien een cassette altijd twee zijden heeft houdt dit dus in dat je de totale speelduur door twee moet delen, je komt dan met bovenstaande cassette op de volgende speeltijden uit:

Voor 1,2 cm/s heb je dus 30 minuten opnametijd per kant (60 minuten totaal).
Voor 2,4 cm/s heb je maar 15 minuten opnametijd per kant (30 minuten totaal).

Hoewel het op de cassette zelf niet word aangegeven is het dus een gewoonte dat de aangegeven speelduur op een cassette verwijst naar een snelheid van 1,2cm/s in plaats van 2,4cm/s.

Hierboven nog een kort filmpje van het opnemen en afspelen op beide snelheden. Het verschil in snelheid en de kwaliteit is duidelijk merkbaar, het meest opvallend overigens is dat het volume opmerkelijk lager is bij een lagere snelheid. Dit laatste is overigens te compenseren door het volume hoger te zetten voor opname. Toch slagen beiden snelheden in hun doel, een duidelijk hoorbare stemopname, mits je hem ook weer op de juiste snelheid terug afspeelt natuurlijk.

Tot slot is het nog interessant om te benoemen dat de microcassette (uitgebracht ins 1969) eigenlijk niet het eerste medium was van zijn formaat, rechts naast de microcassette staat de mini-cassette, dit medium (met hetzelfde doel) kwam met 1967 eigenlijk twee jaar eerder op de markt en lijkt sprekend op zijn later gekomen soortgenoot. In feite waren beide formaten een concurrent van elkaar. Maar een echte felle strijd heeft er nooit gewoed. Beide mediums zijn populair gebleven als het aankomt op dicteren, met beiden hun eigen voor en nadelen. Desondanks zou je kunnen zeggen dat de microcassette populairder was en vaker werd toegepast dan de mini-cassette.

Omdat de twee veel op elkaar lijken worden ze soms ook wel eens verward met elkaar.
Om het verschil in beiden cassettes te herkennen kun je het beste kijken naar de spoel, de tandjes zitten bij een mini-cassette dichter op elkaar dan bij de microcassette. Daarnaast kun je natuurlijk nog naar de opschrift kijken, de namen van de mediums staan meestal op de cassette zelf beschreven.


2. Soorten bandjes en kwaliteit.

De microcassette komt in verschillende soorten bandjes, afspeellengte en kwaliteit al is dat laatste wat meer beperkt vergelijken met de compact cassette. Laten we eens kijken naar de belangrijkste verschillen.

Allereerst is er de totale speelduur van de cassettes. Deze kan nogal variëren afhankelijk van het doel.
Even op een rijtje zijn de volgende speeltijden beschikbaar (enkelen meer voorkomend dan anderen):

  • MC-10
  • MC-15
  • MC-20
  • MC-30
  • MC-46
  • MC-60
  • MC-90

Wederom betreft het de afspeelduur als je een snelheid van 1,2 cm/s aanhoudt, de speelduur halveert uiteraard als je de snelheid op 2,4 cm/s instelt.

De meest gangbare afspeellengtes zijn voornamelijk 60 en 90 minuten. Over deze twee lengtes is trouwens nog een klein maar belangrijk detail te vermelden:

Hier twee microcassettes van het merk Panasonic, de ene heeft een speelduur van 60 minuten, de ander een speelduur van 90. Zie jij het verschil? Juist de dikte van de tape is anders. Om 90 minuten op een microcassette te krijgen is de tape dunner uitgevoerd, zo dun dat deze zelfs deels doorzichtig is. Dit houdt dus ook in dat de 90 minuten cassette meer vatbaar is voor schade.

Naast de lengte kent de microcassette nog twee verschillende samenstellingen van tape. Het meest voorkomend is de standaard tape, deze bestaat uit een Ferro coating. Hoewel bij de compact cassette deze samenstelling vaak 'type I' wordt genoemd is er geen type aanduiding bekend bij de microcassette.
In het geval van Ferro wordt hier meestal gerefereerd naar "Normal Position" al staat er vaker juist helemaal geen typeaanduiding op.

Daarnaast is er nog de tape met een Metal coating (deze wordt bij de compact cassette als 'type IV' aangeduid). Dit type tape is tegenover Ferro veel beter in het vastleggen van geluid en behoudt dus veel meer kwaliteit bij het opnamen en afspelen. In het geval van een Metal cassette wordt het vrijwel altijd duidelijk op de cassette vermeld mede omdat deze samenstelling beter van kwaliteit is.

Kortom, je hebt "Normal Position" en "Metal" als type aanduiding voor de microcassette.

Het verschil tussen de twee is het beste te zien aan de tape zelf, Ferro is bruin van kleur waar Metal zwart is.

Metal tape is een uitzonderlijk geval voor de microcassette, het gebruiksdoel van dit type cassette is ook anders dan de standaard. Door zijn uitzonderlijke geluidskwaliteit kan dit type cassette gebruikt worden voor het opnemen van muziek, mits met de juiste apparatuur.

Tot slot is het bijzonder lastig om een microcassette te vinden met Metal tape, de geproduceerde aantallen zijn heel erg klein vergeleken met de Ferro variant, mede omdat een microcassette haast nooit serieus is gebruikt om muziek mee op te nemen.

De Metal cassette is zo uitzonderlijk dat het uiterlijk er soms ook interessanter uitziet. Helaas voor dit geval is hij ook heel vatbaar voor vingerafdrukken...

Om hier overigens nog aan toe te voegen, omdat Metal cassettes zo zeldzaam zijn, is op de meeste spelers en recorders niet eens een optie om tussen de twee samenstellingen te schakelen. Slechts de apparaten die speciaal zijn ontworpen om Metal tape af te spelen beschikken over deze functie.

Naast verschillende types tape zijn er ook cassettes met andere doeleinden. Hierboven bijvoorbeeld een cassette bedoeld voor het reinigen van de koppen van een afspeelapparaat.

Bij de cassette komt ook een kaartje met informatie en instructies over het gebruik ervan.

Bron afbeeldingen: Ebay

Verder zijn er nog speciale cassettes voor het afstellen van een afspeelapparaat. De bovenste is een testtoon cassette om afwijkingen in de snelheid op te meten, de andere twee cassettes zijn vooral om te kijken naar de trekkracht van een apparaat. Dit soort cassettes zijn erg zeldzaam en prijzig.

Tot slot komen de cassettes meestal met een bijbehorend doosje, hiervan zijn er verschillende uitvoeringen zoals hierboven goed te zien is. Soms komen ze zelfs als een pakket van twee of vier. Maar het doel blijft hetzelfde, het doosje beschermt de cassette tegen invloeden van buitenaf.


3. Apparaten voor afspelen en opname.

Hoewel we in de voorgaande hoofdstukken al wat hebben gezien van een afspeel en opname apparaat gaan we hier wat dieper in op de machines die op de markt zijn gebracht, er zijn namelijk nog wat bijzondere details en doeleinden waarvoor een dergelijk apparaat gebruikt kan worden.

Hierboven een viertal apparaten met elke zijn eigen unieke eigenschappen en doeleinden. We lopen ze stuk voor stuk af en bekijken de vele opties die ze rijk zijn.

We beginnen met de standaard dicteer machine in dit geval een Sony M-430, deze is duidelijk gemaakt om onderweg gebruikt te worden. Een compact apparaat waarbij de knoppen zo zijn geplaatst dat je de belangrijkste functies met één hand kunt bedienen.

De bediening voor de cassette bevindt zich op de zijkant, hier de knoppen voor het opnemen, afspelen en stoppen/uitwerpen van de cassette. Op de bovenzijde zit de aansluiting voor een hoofdtelefoon en de volumeregeling, helemaal rechts zit een ingebouwde microfoon om mee op te nemen. Tot slot zit op de andere zijkant de optie voor de snelheid en een aansluiting voor een externe voeding, de machine werkt overigens ook gewoon op batterijen (2 AA batterijen om precies te zijn).

Hierboven een korte (ver van serieuze) demonstratie van de werking van dit apparaat.

Daarnaast hebben we een soortgelijk apparaat alleen nog compacter dan de voorgaande, de Sony M-909. er wordt vaak gezegd dat dit werelds kleinste "walkman" is maar schijn bedriegt, dit is geen Walkman maar niets minder dan een gewone dicteer machine die inderdaad wel heel klein is uitgevoerd.

De bediening zit ook hier aan de zijkant, al is deze minder makkelijk te bedienen dan de voorgaande variant. Opvallend wel is dat dit apparaat een 'auto reverse' optie heeft. Aan het einde van het bandje keert deze de afspeelrichting zelf om zonder dat je het bandje fysiek hoeft om te draaien.

Op de achterzijde bevinden zich twee schakelaars voor de microfoon, ook deze recorder heeft een ingebouwde microfoon, maar heeft ook een aansluiting voor een externe microfoon welke met de onderste schakelaar gekozen kan worden. De bovenste schakelaar is voor de gevoeligheid van de microfoon. Linksonder zie je trouwens een wiel met cijfers, dit is de volumeregeling.

De andere zijkant bevat een gedeelde aansluiting voor een hoofdtelefoon maar kan ook gebruikt worden voor een externe microfoon, eronder zie je overigens de ingebouwde microfoon zelf, herkenbaar aan het kleine rooster. De schakelaar ernaast is wel bijzonder, er staat VOR onder wat een afkorting is voor "Voice Operated Recording". Kortom, dit apparaat kan automatisch opnemen als deze geluid oppikt. Met deze schakelaar is de betreffende functie in of uit te schakelen. Verder zien we rechts nogmaals de volumeregelaar met ernaast een klein lampje om aan te geven of het apparaat opneemt of anderzijds wat de status is van de batterij. (Deze recorder wordt trouwens gevoed door een enkele AAA batterij).

Tot slot heb je nog de andere zijkant, hier het klepje van de batterijhouder, eronder een schakelaar voor de snelheidsregeling, helemaal rechts zit de knop om het deurtje te openen.

Nu komen we aan bij de wat meer bijzondere apparaten, met hierboven de Philips D8000 "Stereo Radio Micro Cassette Recorder" (een mond vol). De naam spreekt dus voor zich, het is in wezen een kleine boombox die gebruikt maakt van microcassettes in plaats van de normale cassette.

Ook dit apparaat heeft regelaars voor het volume, maar daarnaast is deze wat uitgebreider met regelaars voor het balans (links of rechts) en een toonhoogte regeling. Onder de regelaars zit nog een brede knop die als Snooze-knop dient.

In het midden zit de bediening voor de cassette met alle nodige functies van spoelen en afspelen tot opnemen en uitwerpen.

Geheel rechts zitten nog wat extra schakelaars om te kunnen kiezen tussen de radio en de speler, daarnaast nog functies als een pauzeschakelaar voor de cassette en een mono/stereo schakelaar. (Rechts op de zijkant overigens nog een regelaar voor de radiofrequentie).

De linkerzijkant verbergt een functie die met de snooze-knop al deels verraden worden. Hoewel het in de lange naam niet benoemd wordt functioneert dit apparaat ook als wekker, de functieschakelaar linksboven geeft de weergave opties voor het schermpje aan de voorzijde, hiermee kun je de tapeteller, tijd, alarmtijd, wekkerinstelling en tijdinstelling kiezen.

Rechts zicht een schakelaar voor de wekker zelf, deze heeft 3 standen, uit, audio (via radio of cassette) en tot slot een simpele buzzer. Links zien we tot slot nog een set aansluitingen voor een externe stereo geluidsbron, de externe voeding en een aansluiting voor hoofdtelefoon onderop.

Het apparaat gebruikt verschillende batterijen voor de verschillende functies. Zo zitten er op de achterzijde 4 AA batterijen voor de cassettespeler en radio en een enkele CR 2032 batterij voor de tijd, alarm en de andere functies op het scherm zelf.

Op de achterzijde vinden we nog de laatste opties, waaronder de snelheidsregeling en een bijzondere schakelaar genaamd RIF met respectievelijk 1 of 2. deze functie wordt uitsluitend gebruikt als je geluid wilt opnemen vanaf de AM radio. Deze schakelaar dempt indien nodig ruis dat meekomt met een AM zender.

Voor we verder gaan naar het laatste apparaat nog een laatste merkwaardigheid, waarom zou je een boombox maken waarbij microcassettes worden gebruikt als medium? Het lijkt er op dat je hier een microcassette als muziekmedium gebruiken kunt. Iets wat ik in de vorige hoofdstukken al deels heb omschreven als mogelijkheid.

De microcassette is eigenlijk nooit serieus gebruikt als muziekmedium maar er zijn dus wel degelijk pogingen gedaan dit hiervoor te gebruiken. Dit wordt immers duidelijk als we naar het laatste apparaat kijken.

Hier overigens nog een demonstratie van het apparaat in werkende staat. Ik moest deze immers repareren voor ik het cassettedeel kon gebruiken.

Tot slot komen we aan bij het meest bijzondere apparaat in de collectie van microcassette spelers/recorders, de Sanyo RD XM1.

In tegenstelling tot de vorige apparaten is deze een grote uitzondering en heeft dus ook veel andere functies. Te beginnen met Dolby ruisonderdrukking, HX om precies te zijn. Daarnaast twee keuzeknoppen voor Metal of Ferro, verder een keuze voor de microfoon of externe geluidsbron als invoerbron. Rechts de regelaar voor het invoergeluid. Bovenop zien we een paneel waarmee de geluidssterkte wordt weergegeven.

In het midden de houder van de cassette samen met zijn bediening. Een verdere uitleg is hier waarschijnlijk niet nodig.

Geheel links zit de teller met de restknop en een timer functie, met deze laatste functie kan gekozen worden om het apparaat bij opstarten direct te laten opnemen als deze via een externe klok van spanning wordt voorzien. Onderop nog een 6,3mm aansluiting voor een hoofdtelefoon.

Dit apparaat is dus duidelijk ontworpen om gebruikt te worden als speler en opnamesysteem voor muziekdoeleinden. Er zit overigens ook geen snelheidsregeling op, hij speelt standaard op 2,4cm/s (en mist dus de 1,2cm/s optie). Het is niet het enige model met deze functie maar wel een van de weinige. Het is een poging geweest de microcassette op de markt te zetten als het nieuwe medium voor muziek, al was het een grote mislukking. De geluidskwaliteit van de normale cassette was vaak al twijfelachtig en hoewel dit deck alle snufjes heeft om de kwaliteit te verhogen was het niet genoeg.

Desondanks is het hiermee daadwerkelijk mogelijk om muziek met degelijke kwaliteit op te nemen en af te spelen, mits je dus gebruik maakt van de beste opties. Dolby HX en microcassettes met Metal tape.

Hierboven een demonstratie van het apparaat in werking, het geluid dat je hoort is overigens niet het beste voorbeeld gezien ik hier gebruik maak van een goedkope externe luidspreker.

Op het moment van schrijven is het apparaat nog niet klaar voor gebruik, ik ben al drie jaar bezig (op en af) om hem werkend te krijgen, onderdelen zijn niet verkrijgbaar en de componenten binnenin zijn dermate klein dat een reparatie niet makkelijk is, hierboven dus een video van hoe hij in zijn slechtste 'werkende' toestand klinkt.

In het volgende hoofdstuk gaan we dieper in op de mogelijkheid tot het opnemen van geluid en muziek op de bovengenoemde apparaten.


4. Zelf opnamen maken.

Met de vorige hoofdstukken achter de rug wordt het tijd voor het echte werk, een eigen opname maken.

Hierbij gaan we er vanuit dat het gaat om een muziekopname. Dicteren is zo simpel als het drukken op de opnameknop en in de microfoon spreken, maar het maken van een opname met muziek is net iets ingewikkelder!

We maken voor dit hoofdstuk uitsluitend gebruik van de Sanyo RD XM1.

Als eerste is het bepalen welk medium we willen gebruiken als bron van het geluid. Zoals bij andere media en informatiepagina's die ik heb beschreven gaat mijn voorkeur uit naar een digitale bron.

Zoals hierboven te zien is heb ik alle media waar ik mee werk netjes geordend staan, in de betreffende mappen vinden we de vooraf voorbereidde afspeellijsten zelf.

Uiteraard kan je voor deze instructie ook gebruik maken van elk andere bron van audio, of dit nu een platenspeler is, de radio of wellicht een andere analoge bron maakt niet uit. Persoonlijk kan ik zeggen dat het gebruiken van een digitale bron de voorkeur heeft gezien de basis een zo hoog mogelijke kwaliteit moet kunnen leveren zodat het bandje zo min mogelijk in kwaliteit verliest tijdens de opname.

Indien je kiest voor dezelfde bron, heeft het wellicht baat te laten zien hoe ik vooraf te werk ga. Een afspeellijst voorbereiden is immers het halve werk, het opnemen zelf kan je waarschijnlijk het makkelijkste deel noemen.

Hier een afbeelding van hoe ik mijn afspeellijsten binnenin de map "microcassette" geordend heb anno 2023. Elke map bevat zijn eigen lijst met nummers. Van de lijsten die klaar zijn voor opname pas ik het map icoontje aan naar een rood vinkje, als een opname klaar en geslaagd is na een luisterproef pas ik het icoontje nogmaals aan naar een groen vinkje. Zo behoud ik het overzicht en kan ik in één oog opslag zien wat de status is van de afspeellijsten (de lijsten met een normaal map icoontje zijn nog niet klaar overigens).

Onderop de afbeelding zie je diverse audiobestanden en Excel bestanden. Deze zijn niet vereist voor het maken van een opname maar hebben wel een functioneel doel in mijn geval. De audiobestanden zijn de zogenaamde in- en outro's van een afspeellijst. Deze gebruik ik voornamelijk omdat het beginstuk van de tape in een cassette soms mankementen bevat, het begin is dan dof, kraakt of je hebt 'drop-outs'. Meestal verdwijnt dit probleem na enkele seconden. De intro vangt dit deel dan op. De outro is puur om aan te geven dat een cassette afgelopen is. Tot slot is het Excel bestand voor mij het overzicht van een afspeellijst, laten we hier eens een voorbeeld bij pakken.

Voor de nieuwsgierige lezer, de map met het verboden icoontje bevat zoals de naam als zegt oude afspeellijsten, deze afspeellijsten zijn nog gemaakt met een kladblok, ik bewaar ze puur voor als ik deze ooit nog opnieuw zou moeten maken (zou de betreffende media defect raken).

Hierboven een voorbeeld van een betreffende afspeellijst en zijn bijbehorende Excel bestand met de informatie. Zoals je ziet heb ik de titels aangepast zodat de volgorde overeen komt met de volgorde waarin ik deze op wil nemen. Een microcassette heeft vaak maar weinig speeltijd dus de afspeellijst zelf is in dit geval ook kort.

In het Excel bestand vul ik de nodige informatie in tijdens het samenstellen, welk type tape, welk opnamemedium, de speellengte van het bandje, of ik ruisonderdrukking gebruik en tot slot de titels van de nummers en hun speelduur. Het bestand rekent zelf uit hoeveel ruimte ik heb per kant, wat er gebruikt is en wat ik nog over heb. De resultaten verschijnen allemaal rechts in het donkergrijze kader.

Indien je zelf met dit Excel bestand aan de slag wilt is het bestand onderaan op deze pagina te downloaden voor eigen gebruik.

Goed, in mijn geval is alles klaar om te gaan, ik gebruik overigens niet de computer zelf als opnamebron, maar kopieer de bestanden eerst over naar een mediacenter, dit kastje is perfect voor het 'streamen' van audiobestanden zonder een verlies aan kwaliteit.

Uit ervaring is mij opgevallen dat de computer vaak een stoorzender kan zijn als deze de bron is. De behuizing van de computer wordt immers vaak statisch geladen bij langdurig gebruik. Dit kan als gevolg hebben dat er een diepe brom te horen is bij de opname, iets wat je juist wilt voorkomen!

We zijn nog niet klaar met de voorbereiding, maar schuiven de focus nu door naar het fysieke werk.

Eerst bepalen we welk type tape we gaan gebruiken als drager van de muziek. Hoewel ik in de vorige hoofdstukken beschreven heb dat Metal de perfecte optie is voor muziekopnamen kan een Ferro bandje ook zeker voor dit doeleinde gebruikt worden. Het enige grote verschil is dat een Ferro bandje duidelijk meer ruis bevat na een opname in vergelijking met een Metal bandje.

Het heeft dus de voorkeur om een Metal bandje te gebruiken, maar indien de muziek zelf luidruchtig genoeg is kan een Ferro bandje eventueel ook gebruikt worden, ruis is immers vooral aanwezig op stillere stukken of bij treble (hoge tonen) en Ferro zou (wat ik heb begrepen) een betere keuze zijn als je muziek veel bass (lage tonen) bevat.

Laten we dus stellen dat als je voornamelijk rock of metal (het muziekgenre) wilt opnemen, een Ferro bandje net zo goed (of volgens sommigen zelfs beter) presteert dan een Metal bandje. Ga je voor rustigere muziek zoals klassiek of In mijn geval een combinatie van beiden, dan gaat de voorkeur uit naar Metal tape.

Met de keuze gevallen op een bandje, kunnen we deze in het apparaat plaatsen, maar niet voordat we de tape strak getrokken hebben. Wie al eerder met cassettes gewerkt heeft weet dat dit een normale stap is in het proces. Bij de microcassette is deze stap zeker een vereiste, de tape heeft bij een microcassette nog sneller de neiging te 'ontspoelen' als je deze een tijdje niet gebruikt heb zoals op de eerste afbeelding goed te zien is. Zelfs in de handleiding van de Sanyo recorder is hier een stukje over te lezen.

De afbeelding in de handleiding weet het concept van speling wegwerken wel een beetje te overdrijven, als de tape zo ver uit de behuizing steekt heb je toch duidelijk iets verkeerd gedaan! De volgende stap wordt ook al aangegeven maar daar wachten wij nog even mee!

Dit apparaat (uit 1981) is in 2023 bijna 40 jaar oud, hierdoor kan het voorkomen dat de spoelen een beetje vast zitten als het apparaat een tijdje uit heeft gestaan. Dit is bij mij vooral het geval bij de linker spoel. Ik zet het apparaat aan en druk op de 'fast forward' knop. Ik laat het apparaat een minuutje of 10 zo draaien zodat deze letterlijk warm kan lopen. Zou ik deze stap over slaan dan trekt het deck de tape uit de cassette en maakt hij er gehakt van!

Terwijl het deck warm loopt controleren we de instellingen, ik stel hem in op Metal en kies ook voor de ruisonderdrukking. Dat laatste heeft nogal wat discussies teweeg gebracht, gebruik je wel of geen ruisonderdrukking? Het is een lastige vraag om te beantwoorden want smaken verschillen sterk hierin!

Persoonlijk maak ik steeds minder gebruik van ruisonderdrukking. Bij het gebruik hiervan wordt weliswaar de ruisdrempel verhoogd (je hebt dus minder ruis) maar stiekem wordt de frequentie van de muziek ook vaak negatief beïnvloed. In de meeste gevallen neem ik de ruis dan maar voor lief en laat ik Dolby links liggen.

Toch is het hier net even anders. De microcassette als medium is eigenlijk totaal niet geschikt om muziek mee op te nemen, zelfs met een Metal tape is ruis nog nadrukkelijk aanwezig, zo erg dat het ook echt storend is. Bovendien hebben de meeste normale cassettedecks voornamelijk Dolby B. Dit deck heeft één van de meest modernste ruisonderdrukking die op de markt is geweest (namelijk Dolby HX). Het maakt hier niet uit of je voor Ferro of Metal gaat, in beide gevallen wil je zeker gebruik maken van deze functie!

Ook belangrijk om nog te benoemen, Dolby B gebruik je zowel bij het opnemen en bij afspelen (als je deze ook gebruikt hebt bij opnemen tenminste). Dolby HX is anders, deze gebruik je alleen bij het opnemen en niet meer bij het afspelen!

Indien dit nog niet genoeg informatie is heb ik een uitgebreide blog geschreven die diep in gaat op de stof, je leest er hier alles over.

Het deck is warm gelopen en klaar voor gebruik! De cassette kan in het apparaat, om te willen opnemen zetten we het apparaat eerst in de pauze-stand. Hierna drukken we respectievelijk de 'Record' knop en de 'Play' knop vlak achter elkaar in. Het apparaat staat nu klaar voor opname, maar voor we van start gaan bepalen we eerst het volumeniveau voor elk nummer.

Ik start het afspelen van de muziek op de bron, op het display van de recorder verschijnt het volumeniveau. Met de volumeknop pas ik deze aan zodat de hoogste stukken uit elk nummer niet hoger uitkomen dan het Dolby logo (het 4e rode bolletje van links gezien). Het niveau schrijf ik op een post-it. Hierna schakel ik door naar het volgende nummer en herhaal het proces.

Met het lijstje ingevuld zijn we eindelijk klaar voor de daadwerkelijke opname!

Maar nog een 'klein' puntje dat hier benoemd kan worden is de volgende vraag:

Moet je daadwerkelijk voor elk nummer het volumeniveau bepalen?
Ja en nee...

Nee: In feite zou het genoeg zijn om het niveau in te stellen op het meest luide nummer in de hele lijst.
Het is namelijk vooral belangrijk dat het niveau niet de bovengrens overschrijdt. Alles eronder is in theorie geen probleem (al is de kans groter dat je meer ruis hoort bij de rustigste stukken).

Ja: want zoals je ziet kan het niveau per nummer nogal verschillen. Het ene nummer is luider dan het andere nummer. Zou ik de volumeregeling op zijn laagste stand zetten (3,5) voor alle nummers, dan zijn de nummers met een hoge waarde veel zachter dan de rest. Dit resulteert dus in meer ruis bij de betreffende nummers met de normaal hoge waarde. Indien alle nummers dicht bij elkaar liggen qua grens zou je alsnog een laag gemiddeld niveau kunnen kiezen. Zoals je hierboven overigens ziet liggen de meeste op 3,5 met een uitschieter naar 4,5. De twee nummer met een waarde van 7 en 6.5 zijn slechts de intro's en niet erg belangrijk in dit geval.

Beiden hebben hun voor- en nadelen, zou je elk nummer een eigen niveau geven dan moet je deze tijdens het opnemen elke keer aanpassen als het volgende nummer met een andere waarde begint. Kies je voor een vast laag gemiddelde dan hoef je de volumeregeling slechts één keer goed te zetten en kan je de opname direct starten. Hierna hoef je feitelijk niets meer te doen tot het opnamen afgerond is. Je kunt ondertussen gerust wat anders gaan doen, het huis stofzuigen, de was doen, ik noem maar wat dingen op.

Ik ga voor perfectie en kies er dus voor het niveau voor elk nummer apart in te stellen.
Bovendien haal ik meer voldoening uit een opname als ik er meer moeite in stop, een bandje voelt dan stiekem meer waardevol aan als je er zoveel tijd en moeite in hebt gestopt!

Met alle bovengenoemde stappen achter de rug kunnen we eindelijk starten met opnemen! Ik start eerst het deck door nogmaals op de pauzeknop te drukken en start direct erna de audiobron. Ik controleer tot slot of beide spoelen draaien om er zeker van te zijn dat hij de tape niet op eet. Zoals eerder al gezegd zit het halve werk er nu al op. Ik houd het apparaat overigens niet alleen in de gaten om het volumeniveau aan te passen maar kijk soms ook of alles nog goed gaat. Wederom, het apparaat is bijna 40 jaar oud en heb hem grondig moeten repareren voor hij überhaupt gebruikt kon worden, ik vertrouw een dergelijk apparaat pas een beetje als ik meerdere opnamen zonder problemen heb kunnen maken.

Na elk nummer kras ik deze van het lijstje, indien de opvolgende nummers op hetzelfde niveau zitten (en ik vertrouw het apparaat) laat ik deze onbewaakt zijn gang gaan en focus me op het huishouden (er is immers altijd wat te doen in dat opzicht).

We zijn halverwege, de opname van kant A is afgerond en het apparaat is vanzelf gestopt op het einde. We draaien het bandje om maar controleren deze nog even of er speling zit in de tape! Hierna herhalen we de vorige stappen, zetten het apparaat in de pauze stand em drukken op 'record' en 'play'. Ik druk de pauze knop nogmaals in waarna het opnemen weer start, de audiobron start ik er wederom vlak achteraan.

Ik controleer nogmaals of beiden spoelen draaien en laat het apparaat weer zijn ding doen.

Ik kan hier wel weer een heel verhaal typen maar het spreekt nu voor zich, de was is nog niet weg gevouwen dus ga ik daar nu even mee verder. De rest van de afspeellijst hoef ik het volume niet meer aan te passen, zo nu en dan loop ik even terug om te zien of mijn bandje nog niet is opgegeten...

Hoppa! De avond heeft zijn intrede gedaan en het opnemen is afgerond. Maar we zijn er nog steeds niet! Wat nog resteert is de luisterproef, dit deck heeft (voor de kenners onder ons) geen losse weergave kop. Dit houdt in dat ik tijdens het opnemen niet kan horen of de opname op de tape daadwerkelijk goed klinkt (ik hoor dus slechts het geluid van de audiobron). De luisterproef doe ik overigens een andere keer. Ik ga eerst voor het avondeten zorgen en besteed de rest van de avond met het controleren op (typ)fouten in het hoofdstuk dat ik zojuist geschreven heb.

In totaal (samenstellen van de afspeellijst, invullen van het Excel bestand, de voorbereiding van de opname en het daadwerkelijk opnemen van de muziek) heeft het me een uur of 3 gekost om dit bandje te vullen met muziek. De luisterproef zal daarnaast ook nog een uurtje in beslag nemen en als de opname daadwerkelijk gelukt is neem ik nog de tijd om een kaartje te maken om in het doosje van de cassette te stoppen. Dit laatste zal ik in hoofdstuk 8 (Insteekkaarten & stickers) beschrijven.

De totale tijd die ik nodig heb voor het maken van dit bandje zal uiteindelijk uitkomen op een grove 6 uur tijd, het maken van de kaartjes wil ik namelijk goed doen dus neemt ook dat veel tijd in beslag.

Uiteindelijk kan je natuurlijk zelf bepalen hoeveel tijd je daadwerkelijk in een opname wilt stoppen. Ik ga wederom voor het perfecte plaatje. Als je geen zin hebt om alles hierboven na te doen kan je een opname in theorie in minder dan 2 uur doen!

[afbeelding van cassette met doosje en kaartje hier plaatsen]

En zo kan ik mijn eerste microcassette aan de collectie toevoegen, uiteindelijk zal ook deze collectie groter worden naarmate ik meer opnamen maak, zoals eerder al te zien was heb ik een aantal afspeellijsten in de wachtrij staan. Ga je zelf duiken in de wereld van het opnemen van microcassettes? Dan wens ik je veel succes en hoop dat je wat hebt aan de informatie die ik in dit hoofdstuk gegeven heb!


5. Onderhoud en afstelling.

Elk apparaat heeft onderhoud nodig, dus ook een microcassette speler/recorder. Toch is het in het algemeen erg beperkt. Laten we kijken wat er te doen is qua onderhoud aan een dergelijk apparaat.

Één van de eerste en makkelijkste dingen die je kunt doen is het transport van de cassette binnenin een apparaat schoonmaken. Zoals hierboven te zien is heb je speciale reinigingscassettes speciaal voor dat doeleinde.

De tape op een reinigingscassette bevat vaak een vorm van cellulose, maar in dit geval lijkt het eerder gewoon op kunststof. Wat het nu precies is blijft mij onbekend. De instructiefolder die met de cassette wordt meegeleverd zegt niets over de stof van de tape zelf.

Hier nog een blik op het instructiefoldertje. De instructie is vrijwel overbodig want het spreekt voor zich wat je met de cassette moet doen. Toch kan het handig zijn deze even door te lezen als je twijfels hebt.

Ik plaats de cassette in het deck zoals elke andere cassette en druk op 'Play'. de tape passeert nu langs de elementen en maakt ze in theorie schoon. Na een seconde of 30 is de cassette al klaar.

Nu was mijn deck niet bepaald vies, ik heb het bandje al vaker gebruikt maar wederom echt nodig heb ik hem nog niet gehad. Als ik de tape dan handmatig terug spoel, zie ik ook geen vervuiling op de tape zitten. Integendeel hij ziet er nog als nieuw uit.

Eigenlijk twijfel ik soms ook aan de werking van een dergelijk bandje, doet deze ook echt waarvoor hij bestemd is? Ik heb immers ook van dit voor bandjes voor de normale cassette die inderdaad een verschil maken. Ik vermoed dat deze reinigingscassette zijn werk doet door middel van wrijving. De tape wordt langs de koppen getrokken en veegt als het ware het vuil van de kop af. Althans dat is mijn theorie, wederom de instructiefolder zwijgt over de daadwerkelijke werking.

Om enige twijfel dan weg te nemen is er nog het beproefde alternatief. Reinigingsalcohol en wattenstaafjes. De alcohol haal ik bij de lokale drogisterij voor een paar euro, wattenstaafjes kun je gewoon in de supermarkt halen.

Ik dip een wattenstaafje in de alcohol en tik deze nog even af om te voorkomen dat ik teveel vloeistof pak. Hierna veeg ik het wattenstaafje over alle elementen war de tape passeert, inclusief de pinch roller.

Er is wat discussie over het reinigen van de rubberen Pinch Roller met alcohol, er wordt gezegd dat dit het rubber beschadigt (of uitdroogt) maar persoonlijk heb ik dat zelf (nog) niet ervaren en neem deze dus gewoon mee met het reinigen.

Toch zijn er weer uitzonderingen, deze Philips D8000 heeft zijn koppen in de bovenzijde zitten, je kunt hier met een wattenstaafje feitelijk niet bij. Dus uiteindelijk is het toch de taak aan de reinigingscassette om dit werk op zich te nemen. Ik zie dan met de tijd wel of het bandje zijn taak goed doet of niet.

Tijd voor het serieuze en onzichtbare schoonmaakwerk. Het 'demagnetiseren' van de koppen.

Omdat muziek op een bandje wordt opgenomen met magnetisme komt het in theorie voor dat de koppen die de tape beschrijven en uitlezen een magnetisch veld opbouwen met de tijd. Dit is uiteraard niet zichtbaar voor het blote oog, maar dit zou dus terug te horen zijn in je opnamen en bij het afspelen. Het zou volgens sommigen zelfs schade kunnen opleveren aan een gemaakte opname (kortom, de magnetische opname zelf wordt beschadigd, niet de tape zelf).

Persoonlijk zet ik hier soms ook mijn vraagtekens bij maar professionele gebruikers zweren bij het periodiek weghalen van het magnetisch veld dat zich zou hebben opgebouwd na een periode van gebruik.

Hoe vaak moet je dit doen? Geen idee, het internet zegt veel verschillende dingen. De ene heeft het over een enkele keer per jaar, de ander zegt dat dit al nodig is na 10 uur gebruik. Mij lijkt het sterk afhankelijk van hoe vaak je een deck gebruikt. Gebruik je hem dagelijks? Dan wil je het misschien vaker doen. Gebruik je hem slechts een paar keer per jaar? Dan kun je deze taak wellicht langer uitstellen.

Daarnaast zijn er op het internet ook bronnen die elkaar tegenspreken, de ene zegt dat het een hoorbaar verschil kan maken, de ander zegt dat het kwakzalverij is en dat het onmogelijk is dat dit zogenaamd magnetisch veld invloed heeft op je opname.

Het is dus een lastige kwestie om duidelijkheid te vinden over dit onderwerp. Mijn mening zegt overigens dat het misschien wat te ver gezocht is, maar de praktijk wijst uit dat voorwerpen inderdaad magnetisch geladen kunnen worden, dit heb ik bijvoorbeeld bij mijn van oorsprong niet magnetische schroevendraaiers die nu inderdaad een permanent magnetisch veld hebben opgebouwd.

Desondanks gaan we door met deze wellicht overbodige 'reiniging' van het potentieel opgebouwd magnetisch veld dat er in de praktijk misschien niet eens is.

Het apparaat dat we gaan gebruiken anderzijds kan zeker wel gevaar met zich meebrengen! Dus komt er wat voorbereiding bij kijken.

Als eerste raad ik je sterk aan alles dat gevoelig is voor magnetisme ver uit de buurt te houden van het demagnetiseer apparaat. Mobiele telefoons, bankpasjes, cassettes, batterijen, zelfs mijn leeslamp! houd alles dat elektrisch of magnetisch is ver uit de buurt, hoe ver mag je zelf bepalen.

Tot slot, heb je een pacemaker? Laat deze stap dan maar helemaal achterwege want ook daar heeft het apparaat ook invloed op!

Ik heb zelfs een schakelaar ingebouwd om hem uit te zetten na gebruik, het wordt ook afgeraden het apparaat te lang aan te laten staan. Binnenin het apparaat zit een spoel die zelf een heel sterk magnetisch veld opbouwt, maar ook warmte, zo sterk dat het apparaat zoemt als deze aanstaat!

Ik houd het apparaat ver van de te demagnetiseren koppen van het deck (en andere voorwerpen). Ik zet de schakelaar om en breng het apparaat voorzichtig naar de koppen.

De rode lepel breng je naar de kop, houdt hem daar net boven. Hij hoeft de kop niet aan te raken om zijn werk te doen. Haal het apparaat na enkele seconden weer rustig weg van je deck. Als je weer ene ruime afstand hebt tussen je deck en het apparaat zet je hem weer uit. Het demagnetiseren is gebeurt, althans als het überhaupt iets nuttigs heeft gedaan.

En met het demagnetiseren achter de rug komen we ook aan het einde van dit hoofdstuk. Je zou nog een doekje over het apparaat zelf kunnen halen als je hem stoffig vindt maar meer is er over onderhoud niet te vertellen.


6. Spelers/recorders aanschaffen.

De microcassette starters set
De microcassette starters set

We zijn aangekomen bij het hoofdstuk van aanschaf van spelers en recorders.

Spelers en recorders aanschaffen is een eigen hoofdstuk waard want er komt stiekem meer bij kijken dan verwacht als je zou besluiten om met microcassettes te gaan werken.

Te beginnen met draagbare veldrecorders (Dicteer machines). Hier ben je wellicht nog het goedkoopst uit bij een lokale kringloper of misschien op een rommelmarkt. Met wat geluk liggen er een enkeling of meerdere te koop, meestal wordt er zelfs een cassette bij verkocht. Als er bij de lokale kringloper of rommelmarkt geen te vinden zijn is je volgende beste optie om online te kijken.

Als je op tweedehands websites kijkt zijn er vaak volop recorders te vinden, allerlei modellen, merken, vormen en maten. Laten we even een greep doen:

Zoals je ziet is er genoeg aanbod, de prijzen variëren ook flink, een enkeling wordt defect aangeboden voor een heel zachte prijs, de anderen kunnen nog aardig wat vragen voor een eigenlijk niet heel bijzonder apparaat (naar mijn mening zijn de prijzen ook te veel gevraagd). We kijken nog even verder op een internationale verkoopsite:

Bron: Ebay

Ook hier is het aanbod erg groot, de prijzen zijn ook een stuk zachter, desondanks moet je de verzend- (en import) kosten hier nog bij rekenen! Uiteraard is het nog kijken voor een apparaat dat degelijk werkt, de meeste zijn inmiddels minstens 20 tot 30 jaar oud en zullen geheid kuren vertonen. Er zullen dus genoeg gevallen zijn die je eerst uitvoerig moet repareren eer je ze kunt gebruiken.

Maar waarschijnlijk hoor ik je al zeggen, ik zoek geen dicteer machine, ik zoek het echte werk! Een serieuze stereo speler voor muziekdoeleinden.

Heb geduld, we komen zo meteen op dit onderwerp, eerst kijken we nog naar de draagbare 'boombox', zoals ik die heb staan, de Philips D8000:

Bron: Ebay

Hoewel reeds verkocht is dit de vraagprijs voor een dergelijk apparaat in 2018, ik heb ze ook voor andere prijzen zien gaan. De duurste die ik tegenkwam werd voor een slordige $1000 verkocht (in goede conditie), maar er is ook nog deze optie:

Bron Ebay

In gebruikte staat, maar wie weet is hij nog op te knappen. Ik kan de bron helaas niet meer vinden maar weet dat de vraagprijs ergens tussen de $100 en $300 in zat (exclusief verzend en importkosten).

Goed, het punt is gemaakt, een simpele dicteer machine kost in vergelijking niets, een boombox daarentegen kost de hoofdprijs. Maar hiermee zijn we er nog niet, we hebben nog de categorie stereo HiFi, doe de riem maar om want we gaan even een laatste ruige rit maken door de online verkoopsites!

Ik heb aardig wat moeite moeten doen om überhaupt iets te vinden op de online verkoopsites. En kwam per stom toeval een model tegen dat ik zelf ook nog niet kende, hier dus een greep uit de advertentie:

Bron: Ebay

Zie hier, een JBR Technologies 1035AZ Microcassette deck. Voor een slordige $4550 ben jij de trotse eigenaar van een serieus microcassette deck.

Reken er nog even bij dat je deze moet importeren, verzendkosten $78.
Importkosten? Daar moeten we een rekensom voor maken: $4,550 is op het moment van schrijven een goede €4250, verzendkosten zijn ongeveer €75. De kosten van invoerrechten zijn lastig te berekenen omdat hier geen directe categorie voor bestaat, we gaan dus even van 0% invoerrechten uit op basis van wat de percentages zijn voor mobiele telefoons, laptops en tablets (apparatuur). Tot slot is er nog de BTW deze bedraagt 9% als het bedrag boven de €150 is, dus de rekensom is als volgt:

4250+75=4325. --> 4325/100=43,25 x 9 = 389 (we ronden naar beneden af gezien de website van de Duane dat ook doet bij hun voorbeeld).

4325+389=4714.

Houdt er rekening mee dat deze berekening niet accuraat is en aan verandering onderhevig is.

De totale prijs van dit apparaat is dus €4714!
Nog interesse in een stereo microcassette deck? Ik denk dus hetzelfde...

Hierbij moet ik toegeven dat bovengenoemde wel een bizar hoge prijs is, de Sanyo RD XM1 die ik heb staan is ook erg aan de hoge kant maar niet zo erg als hierboven.

Maar welk punt ik hier nu probeer te maken is dat deze decks en boomboxen gewoonweg erg zeldzaam, kostbaar en dus prijzig zijn, vooral als deze in goede (en werkende) staat verkeren. Nu vraag jij je wellicht af wat ik betaald heb voor de apparaten die ik heb staan. In ieder geval niet de vraagprijzen die hierboven getoond worden.

Voor de Sanyo RD XM1 betaalde ik een kwart van de gemiddelde vraagprijs (bovendien heb ik deze gekocht voor de invoerrechten waren ingevoerd. De Philips D8000 heb ik voor €12,50 gekocht op een rommelmarkt en compleet uit elkaar gehaald om te herstellen (hij werkt inmiddels weer).

Het beste is veel geduld en geluk te hebben al is dat laatste een lastige kwestie uiteraard.
Mij heeft het 3 jaar geduurd om deze collectie compleet te krijgen.

Ben je toch op zoek naar een dergelijk apparaat? Hieronder een overzicht van alle merken en modellen die mij bekend zijn, zet een zoekopdracht uit en wacht geduldig af tot er eentje voorbij komt met de juiste prijs, staat en functies.


Stereo microcassette decks:


Draagbare stereo's:

Philips D8000
Philips D8000
Aiwa CS-M1 (ook in zilver en zwarte uitvoering)
Aiwa CS-M1 (ook in zilver en zwarte uitvoering)
Grundig MRR100 (ook in donkerbruine uitvoering)
Grundig MRR100 (ook in donkerbruine uitvoering)

Hiermee komen we aan het einde van dit hoofdstuk maar niet voor ik enkele tips mee geef!

Let er op dat de spelers/recorders de juiste functies hebben, er zit onderling veel verschil in mogelijkheden, hier een greep aan bijzondere functies die niet elk apparaat rijk is:

- ruisonderdrukking
- selectie voor type tape
- snelheidsopties
- regelaars voor bass, mid en treble.
- draagbaarheid van model
- ingebouwde radio (AM/FM)
- wekkerfunctie
- kleuruitvoering
- werking op batterij en netstroom
- ingebouwde en/of externe microfoon
- koptelefoon aansluiting
- externe geluidsaansluitingen
- stereo/mono optie
- ingebouwd display

Verder is het raadzaam op te letten dat de boomboxen niet altijd perfect geluid hoeven te geven, zo klinkt mijn Philips D8000 mede door het kleine formaat erg hol met zijn kleine luidsprekers, of dit ook bij andere modellen van toepassing is kan ik helaas niet zeggen.


7. Microcassettes aanschaffen

Met het vorige hoofdstuk achter de rug komen we aan bij een wat meer schappelijk hoofdstuk, de aanschaf van Microcassettes. Ook hier is stiekem veel over te vertellen!

Te beginnen met een kleine herhaling uit hoofdstuk 2, de verschillen onderling.

Hierboven een Ferro en Metal type naast elkaar, het grootste verschil is te zien aan de tape, bruin voor Ferro en zwart voor Metal.

Ferro is het beste te gebruiken voor stem en geluidsopnamen, Metal is het beste te gebruiken voor muziekdoeleinden.

Daarnaast zijn er nog ontelbaar verschillende merken met ook veel verschillende lengten in afspeelduur.
De meest gangbare afspeelduur is 60 minuten en 90 minuten. Waarvan 60 minuten de meest voorkomende is. Let er op dat de afspeelsnelheid ook een grote rol speelt, de speelduur is bepaald op een snelheid van 1,2cm/s dus bij een snelheid van 2,4cm/s moet je de aangegeven speelduur halveren!
(60 minuten is dan 30 minuten gedeeld door kant A en B is 15 minuten per kant op 2,4cm/s).

Met deze herhaling achter de rug kunnen we gaan kijken naar waar we aan microcassettes kunnen komen. Net als bij veldrecorders zijn de cassettes vaak nog te vinden in kringloopwinkels en op rommelmarkten, hier zijn ze vaak ook het goedkoopst. Een gemiddelde is lastig te geven maar reken even ruim dat je tussen de €0,50 en €1,- per bandje kwijt bent met grotere oplagen is het makkelijker om korting te krijgen.

Naast kringloopwinkels en rommelmarkten is er nog een heel groot aanbod te vinden op het internet:

Bronnen: Marktplaats & Ebay

Zoals al benoemd is het aanbod breed, de prijzen variëren ook, het is hierbij de vraag welke verkoopsite je gebruikt. Gemiddelde prijzen per microcassette zijn lastig te bepalen, het is wel duidelijk dat het kopen van grote partijen flinke kortingen oplevert. De ene vraagt €2 voor een enkel bandje waar de ander €15 vraagt voor 30 stuks, tot slot met heel grote partijen kan de korting nog veel hoger op lopen.

Belangrijker is eigenlijk te kijken naar de verzendkosten, des te hoger de oplage des te lager de verzendkosten. Kijk eerst lokaal, meestal is het aanbod hier groot genoeg om aan de behoefte te voorzien. Lukt dat niet, kijk dan internationaal met de voorkeur naar binnen Europa, hiermee heb je niet te maken met importkosten die de prijs snel onaantrekkelijk maakt.

Goed, hiermee zijn we er nog niet, zoals eerder aangegeven zijn er twee verschillende typen microcassette, hierboven hebben we gekeken naar cassettes van het type Ferro, hoe zit dat met het aanbod en prijs van Metal cassettes?

Bron: Ebay

Juist, hier zijn de prijzen net even anders! Metal microcassettes zijn erg zeldzaam en prijzig. Een gemiddelde cassette kost al snel meer dan €100 om de verzend en mogelijke importkosten even niet mee te rekenen. Toch bestaan er uitzonderingen. Er is bij mij een verkoper bekend die ze zelf maakt en ze voor een veel leukere prijs verkoopt, de persoon in kwestie haalt de originele tape uit de cassette en stopt er nieuwe tape van het type Metal in en maakt zelfs zijn eigen stickers. Helaas kan ik door actuele omstandigheden geen link tonen naar deze verkoper en is het mij ook onbekend of de verkoper nog daadwerkelijk actief is.

Om te compenseren zal ik met de tijd zelf kijken naar de mogelijkheid om deze cassettes zelf te maken, de informatie die ik hiermee op doe deel ik op de reparatiepagina van de microcassette.
[Plaats link hier en pas tekst erop aan]

Tot slot zijn er nog de uitzonderingen in microcassettes, deze zijn niet gemaakt om mee op te nemen maar vervullen andere doelen, zoals het reinigen van de onderdelen in een speler/recorder en voor gebruik bij het afstellen van een dergelijk apparaat.

Bron: Ebay

Hierboven een greep aan zogenaamde 'reinigings-microcassettes' Deze worden soms los maar meestal samen met normale cassettes verkocht. De prijzen variëren wederom, je bent hiermee het goedkoopst uit als je gaat voor een reinigingscassette in combinatie met een set normale bandjes.

Tot slot zijn er dus nog de microcassettes voor het afstellen van een apparaat, hiervan heb ik slechts een enkele advertentie kunnen vinden, deze hebben jaren te koop gestaan maar lijken nu te zijn verkocht:

Hoewel de prijs doet schrikken is er weinig om je over druk te maken, deze bandjes gebruik je slechts als je je bezig houdt met het repareren van spelers/recorders. De set hierboven gebruik je onder andere om de snelheid fijn af te stellen samen met het afstellen van de trekkracht van een apparaat.

Voor dit hoofdstuk op zijn einde komt nog enkele tips.

- Kijk goed naar de afspeelduur van de microcassettes. Zoals bekend zijn er veel verschillende lengtes beschikbaar, dit hangt nauw samen met op welke snelheid je ze wilt afspelen.
- Let op de leeftijd van de bandjes, nieuwere bandjes (uit de jaren 1990 tot 2010) zijn vaak nog in een goede staat, oudere bandjes kunnen problemen geven zoals bijvoorbeeld de sponsjes binnenin die los komen of hun functie niet meer kunnen uitoefenen.
- Heel oude bandjes hebben een iets andere behuizing en kunnen wellicht niet in elk apparaat gebruikt worden, een mooi voorbeeld hiervan is hieronder te zien:

Knipsel uit de gebruikershandleiding van de Sanyo RD XM1. het betreffende apparaat kan dus het links getoonde type bandje niet afspelen. Persoonlijk heb ik dit links getoonde bandje zelf nog nooit gezien.


8. Insteekkaarten en stickers.

Dit onderwerp zal nog volgen, momenteel heb ik nog geen voorbeelden. Zodra deze er wel zijn zal ik deze gebruiken als voorbeeld voor dit hoofdstuk.