Speciale edities (deel 2)

"Kom dat zien, kom dat kijken! Het is deel 2 van de speciale edities!

Hoewel het de bedoeling was het bij een enkel deel te houden blijkt de collectie van speciale edities groter dan verwacht...
In deel 1 hebben we gekeken naar de uitgebreide collectie van vinyl en schellak, in deel 2 kijken we naar de andere media met een bijzonder verhaal, uiterlijk of verzamelwaarde.

Voor we van start gaan nog even het volgende, wanneer is iets nu van bijzondere waarde? Het is immers net hoeveel 'waarde' je zelf hecht aan iets wat in jou ogen bijzonder is. Wat voor mij speciaal kan zijn, kan voor jou wellicht totaal niet bijzonder zijn.

Sommige media die ik hier ga tonen zijn in dat geval niet altijd even bijzonder, maar in mijn ogen zijn ze het tonen zeker waard.

We starten de blog met een serie cassettebandjes, in dit geval twee bandjes waar vooral de hoes bijzonder te noemen is.

Nederlandse vertaling:

3 februari 1959 zal door Rock 'n' Roll-fans altijd herinnerd worden als een zwarte dag in de geschiedenis van hun genre. Op die sombere vroege ochtend net na het opstijgen vanuit Clear Lake, Iowa, op weg naar Fargo, North Dakota, kostte een tragisch vliegtuigongeluk het leven van drie van de meest opmerkelijke persoonlijkheden van de muziek: J.P. Richardson, beter bekend als "The Big Bopper" van Chantilly Lace, de 17-jarige Mexicaans-Amerikaanse Richie Valens wiens miljoenenverkoper Donna/La Bamba hem naar een enorm succes had gebracht, en Buddy Holly die met zijn groep de Crickets een geheel nieuwe stijl van rock had ontwikkeld.

Holly was pas 21 en begon net aan een veelbelovende carrière die, hoewel het hem tot een ster had gemaakt, ongetwijfeld naar veel grotere hoogten zou hebben gebracht, nadien werd hij ook inderdaad beroemd, vooral in Groot-Brittannië. Zo is Buddy Holly, voor een artiest wiens hele carrière in slechts een paar jaar tijd werd ingekort, buitengewoon goed vertegenwoordigd met een selectie van 12 eersteklas nummers als een indicatie van de ontwikkeling van zijn specifieke kunstenaarschap, met een paar minder bekende maar nog steeds bewonderenswaardige nummers vermengd met de zo bekende nummers Rave On en Everyday. Buddy Holly was meer dan zomaar een zanger, hij was een bijzondere en onderscheidende gitarist en een songwriter. Zoals de afgelopen jaren hebben bewezen, hebben zijn opnamen een tijdloze kwaliteit, en klinken ze vandaag net zo fris als toen ze voor het eerst werden uitgegeven. Roger ST. Pierre.

(vertaald door een vertaalmachine en door mij gecorrigeerd waar nodig).

Het bandje zelf overigens is nog in goede staat, ook de inhoud met de muziek van Buddy Holly (welke mij voorheen onbekend was) klinkt erg goed, het zijn juist dit soort exemplaren die mij inzicht geven in artiesten en bands waar ik voorheen amper tot nooit iets van had gehoord. Op deze wijze heb ik mijn muzieksmaak door de jaren heen weten te verbreden: 10cc, The Police, The Beatles, Bent Fabric en veel anderen heb ik zo via analoge media leren kennen. Buddy Holly is hierbij de volgende die ik aan dit lijstje kan toevoegen, puur door het aanschaffen en luisteren van dit interessant ogende bandje.

De hoes heeft namelijk veel weg van de grote broer van het cassettebandje, de videoband. De verpakking is vrijwel hetzelfde al is het in een kleiner formaat. In een van mijn eerdere blogs Platenbeurs in de Brabanthallen komt dit bandje overigens ook al aan bod, al heb ik hem niet op de beurs maar in een 'Vintage HiFi winkel' gekocht.

De prijs was voor mij ook erg schappelijk met €2,50. De oude prijs staat overigens ook nog op het doosje en zelfs op de kaart. Grappig is te zien dat de echte originele prijs met 1,500 Rupee omhoog is gegaan gezien er een sticker overheen is geplakt met een afwijkende hogere verkoopprijs.

Betreft het bandje heb ik het idee de inhouden wellicht compleet te vervangen en er een nieuwe rol met tape in te stoppen. Hierna komt er een nieuwe opname op het bandje en maak ik een nieuw kaartje voor in de hoes.

Het volgende bandje is ook bijzonder te noemen, niet vanwege de mogelijke opname, maar vanwege het type tape.

Je hebt immers vier verschillende tape samenstellingen:
- Type I 'Ferro'
- Type II 'Chroom'
- Type III 'Ferro-Chroom'
- Type IV 'Metal'

De eerste twee typen zijn veel voorkomend, type III en IV zijn wat zeldzamer te noemen, maar het is vooral type III die uitzonderlijk is, het betreft namelijk een (in mijn ogen) mislukte samenstelling, het zou het beste moeten bieden van type I en II bij elkaar, maar in tegenstelling bleek dit erg tegen te vallen, type IV kan dan ook als de gezien worden als de waardige opvolger op dit type.

Het bandje hierboven is samengesteld uit deze magnetische coating van Ferro en Chroom, maar volgens menig liefhebbers van het medium zou de laag Chroom na enkele keren spelen al vergaan zijn waarbij je in feite een bandje hebt waarvan alleen de Ferro coating nog aanwezig is, in feite dus een veredeld type I bandje. Ikzelf heb weinig ervaring hiermee en dit bandje is dan ook het enige exemplaar dat ik van dit type heb. Het bandje trof ik aan in een tas vol met andere bandjes waarover ik deze blog heb geschreven.

In mijn oren klinkt het bandje overigens nog vrij goed en wellicht dat ik deze in de toekomst gebruik voor een eigen opname.

De oorspronkelijke opname is het bewaren overigens niet waard, het kaartje is verder nog in goede staat, op de foto komt het kaartje niet geheel tot zijn recht want de grijze tinten zijn eigenlijk reflecterend zilver wat best een mooie afwerking geeft.

Nu we het toch over verschillende type cassettes hebben, hier drie exemplaren welke mogelijk kunnen worden gerekend tot de beste cassettes die ooit zijn gemaakt. Het zijn drie TDK bandjes van het type IV (metal). De cassettes zelf dragen de naam MA-R. de twee onderste zijn van 60 minuten speelduur, de bovenste is 90 minuten speelduur maar is niet alleen daarin afwijkend...

Wie goed kijkt ziet dat de 90 minuten exemplaar boven een ander soort tape en spoelen heeft dan het originele 60 minuten exemplaar eronder. Ik heb de tape namelijk moeten vervangen omdat deze niet meer te redden was, hierover heb ik nog verslag gedaan op de reparatiepagina van de Compact Cassette Hoofdstuk 6.

De cassette bestaat niet alleen uit 'metal' tape, maar ook een deel van de behuizing is van metaal. Dit zou de cassette stabieler maken en dus beter geschikt voor opname-doeleinden.

Als je het bandje trouwens omdraait krijg je een beter beeld op de binnenzijde, waarbij ook de transportdelen van de tape beter te zien zijn. Eigenlijk wijkt de behuizing weinig af van de standaard ondanks dat deze uit metaal bestaat.

Persoonlijk denk ik ook dat de metalen behuizing niet gek veel bijdraagt aan een betere luisterervaring, de samenstelling van de tape lijkt mij nog altijd het belangrijkst hierin. Toch oogt de cassette wel erg gaaf en met zijn grote gewicht voelt hij wel zeker een stuk degelijker aan.

De kaartjes die bij de cassettes horen zijn nog in goede staat, er staat ook wat informatie over de samenstelling van het geheel.

De cassettes zelf bevatte al opnamen (welke inmiddels zijn gewist) dit verklaart ook de plakband over de al uitgeslagen nokjes die overschrijven zou moeten voorkomen.

Als de voorgaande bandjes er al interessant uit zagen, zijn deze bandjes zeker een oogvanger te noemen.

Laat je niet misleiden door hun prachtige uiterlijk, het zijn zeker geen originele bandjes, de spoelen zijn 'custom made' en slechts een toevoeging, ze zorgen ook zeker niet voor een betere werking van het bandje, integendeel ik noem ze 'zwaarlopers' omdat menig cassettedeck en walkmans vaak veel moeite hebben om ze af te spelen. Het is hier puur het uiterlijk van het bandje waar het om te doen is. De collectie heb ik overigens van een enkele verkoper gekocht op Ebay. Desondanks is de verkoper niet meer bereikbaar, de bandjes komen namelijk uit Rusland en gezien de huidige omstandigheden begrijp je wellicht wel waarom ze niet meer via hem te krijgen zijn. Toch als je goed zoekt op Ebay kom je dit soort bandjes nog wel tegen, of het dezelfde verkoper betreft met een account in een ander land, of een compleet nieuwe verkoper durf ik niet te zeggen.

Voor wie interesse heeft in dit soort bandjes, hier een link met zoekresultaten op Ebay zelf.

De drie getoonde bandjes hierboven heb ik reeds gebruikt voor opnamen en bevallen mij redelijk, het is niet van topkwaliteit overigens, de tape bestaat vaak uit standaard Ferro tape en wederom, door de toevoeging van de spoelen heb je kans dat ze niet allemaal even soepel lopen. Hieronder nog een collage van alle exemplaren die ik bezit:

Wat overigens ook nog belangrijk is te vermelden, de speelduur van de bandjes is vaak afwijkend, althans voor de modellen de ik hier heb. Hoewel op de kaartjes (die er nieuw zijn bij geprint) bijvoorbeeld staat dat het bandjes een speelduur heeft van 90 minuten, blijkt dit in de realiteit vaak minder te zijn. Waarschijnlijk heeft dit te maken met het formaat van de spoelen, de lengte van de tape is vermoedelijk aangepast om precies in de spoelen te passen. In mijn geval hebben de meeste bandjes een totale speelduur van tussen de 40 en 60 minuten, een enkeling duurt zelfs slechts 37 minuten totaal!

Voor wie zelf interesse heeft in het kopen van dergelijke bandjes, houd er rekening mee dat er ook varianten worden verkocht die helemaal niet bruikbaar zijn! Zelfs in deze collectie zit er een enkeling tussen die ik niet kan gebruiken omdat hij gewoonweg veel te zwaar loopt.

Tot slot is het nog het benoemen waard dat er zeker wel originele varianten zijn op dit soort bandjes, zover mij bekend zijn er modellen van TEAC die origineel met spoelen zijn uitgevoerd, hierbij is het bij sommige modellen (en alternatieve merken) zelfs mogelijk om de spoelen uit te wisselen. Het Youtube kanaal van Techmoan heeft hier een interessante video over. Zie deze link.

Naast 'normale' cassettes heb ik ook een uitgebreide collectie cassettes voor test en onderhoudsdoeleinden.

Elk cassettedeck of Walkman heeft namelijk licht onderhoud nodig om ze te blijven gebruiken, koppen (en andere delen) raken namelijk vervuild met schraapsel die van de cassettes af kan komen, tegelijk worden koppen bij elk gebruik een klein beetje gemagnetiseerd. Hiervoor zijn er dus speciale cassettes ontwikkeld die beide problemen moeten verhelpen, de ene doet dit overigens beter dan de ander. Laten we ze eens gaan bekijken.

De serie onderhoudscassettes komen in drie verschillende vormen: schoonmaken, demagnetiseren en tot slot luisterproeven. Deze cassette combineert het schoonmaken en demagnetiseren van de koppen. De tape bestaat uit een soort van vilt die de koppen schoon veegt, het ronde deel dat je door het venster ziet is een permanente magneet welke tijdens gebruik langs de koppen draait en zo enige magnetische vorming op de koppen ongedaan moet maken. Op de kaart is overigens een instructie terug te vinden over het gebruik van het bandje.

Verder heb ik ook een wat uitgebreider exemplaar voor het demagnetiseren van de koppen, dit keer in de vorm van een elektromagneet. Deze cassette (en de vorige) komen overigens pas in actie als je de startknop op je deck hebt ingedrukt.

Ook hier weer een duidelijke instructie die je vertelt hoe je de cassette dient te gebruiken, of beter gezegd wat je niet met de cassette moet doen...

Van het merk Tonar heb ik een vrijwel soortgelijke cassette die de koppen elektrisch demagnetiseert. Deze komt ook met een mooi doosje dat ik een keer kapot heb laten vallen... In plaats van een geschreven instructie wordt de werking hier afgebeeld. 

Hoewel deze cassette het laatst nog goed deed lijkt het erop dat de batterij leeg is want bij het testen gebeurt er vrij weinig, de instructie zegt dat na 300 keer gebruik de batterij moet worden vervangen en de oude in de prullenbak moet worden gegooid, natuurlijk klopt dit niet helemaal, batterijen staan er om bekend zichzelf langzaam te ontladen en tegenwoordig gooien we deze niet zomaar in de prullenbak maar leveren we ze in bij een afgiftepunt.

Naast demagnetiseren kan je, je deck dus ook laten reinigen door een cassette als deze. De instructies heb ik er dit keer zelf bij geschreven. Officieel kwam deze cassette als een complete set met vervangbare elementen en een flesje reinigingsalcohol. Desondanks heb ik deze cassette los gekocht, waar precies weet ik niet meer...

Normaal doe ik het schoonmaken van de koppen en andere delen altijd handmatig met wattenstaafjes en alcohol die ik in groot formaat koop bij de drogisterij. Dit scheelt niet alleen een hoop geld maar is ook preciezer dan het werk door een cassette als deze te laten doen. Desondanks heb ik een enkel 'hybride' cassettedeck waar ik zelf niet bij de koppen kan komen. Het bandje dient hier als een waardige vervanger om de koppen toch te kunnen reinigen. Het betreffende deck komt straks aan bod.

Verder heb ik nog een paar cassettes met luisterproeven. Deze heeft een vrij uitgebreid assortiment met proeven die je kunt toepassen om het geluid van de cassettedeck en stereo installatie af te stellen.

De cassette is opgenomen met Type II tape, maar ze zijn een klein detail vergeten, de nokjes... Hierdoor wordt de cassette als een Type I gedetecteerd als ik deze in een deck stopt die dit zelf afregelt.

Daarnaast heb ik nog een cassette met opnamen in stereo, puur voor demonstratie, in dit geval staan er enkele nummers op de A-zijde, de B-zijde is leeg gelaten voor eigen opnamen. Het bandje komt vermoedelijk uit ergens eind jaren '70.

Het kan soms best interessant zijn om de B-zijde van een cassette als deze te beluisteren gezien ze vaak opnamen bevatten van wellicht de originele eigenaren, eerst krijg ik twee nummers te horen, de eerste is 'Be My Boogie Woogie Baby' van Mr. Walkie Talkie. Het tweede nummer gooit het roer om en is een klassiek stuk: 'Valse Triste' van Jean Sibelius. Hierna klinkt plots de stem van een kind die uitgebreid verhaaltjes voorleest uit een Jip & Janneke boek, zo nu en dan hoor je ook het omslaan van een bladzijde. Het voorlezen wordt halverwege onderbroken met een andere opname, even blijft het stil met alleen ruis op de achtergrond, dan hoor je plots een klok met zware bellen afgaan en klinkt er een groet, het lijkt erop of iemand op bezoek komt bij een ander, net als zij met elkaar in gesprek lijken te gaan wordt de opname gestopt en hoor ik de verhalen van Jip en Janneke weer. Dit gaat zo door tot  enkele minuten voor het einde, waar alleen nog ruis te horen is voor de cassette eindigt.

Ik vertel het waarschijnlijk niet zo interessant als het klinkt, maar om de stemmen te horen van wildvreemde mensen, waarbij de opname wellicht al bijna een half eeuw oud is blijft voor mij toch best bijzonder. Zouden de mensen die op de opname te horen zijn ooit durven geloven dat hun stem na +/-50 jaar door een compleet onbekend beluisterd zou worden. Laat staan dat deze er vermelding van zou maken wat daarna door iedereen weer gelezen kan worden?

naast die ene reinigingscassette is er één andere cassette die ik voor echt serieuze doeleinden gebruik, en dat is deze test toon cassette.

De cassette bevat twee opnamen, kant A bevat een testtoon op 3Khz en kant B een toon op 3,15Khz. De opnamen gebruik ik om de snelheid van een cassettedeck af te regelen en tegelijk om te kijken naar kleine en grote afwijkingen in de afspeelsnelheid.

De meter op de laatste foto zet de tonen om en maakt hiermee de snelheid van het deck uitleesbaar. Afwijkingen kan ik zien aan de twee meters en kan hiermee het deck afregelen tot de meters in de juiste stand blijven staan.

De cassette heb ik op aanvraag laten maken bij iemand die zich specialiseert in testcassettes. De meter heb ik via Ebay gekocht.
Het hoesje van de cassette met de kleurrijke cover en instructie heb ik trouwens zelf gemaakt die zat er standaard niet bij.

Misschien ken je dit soort cassette nog wel, deze adapter was tegen het einde van het bandje een tijdje populair onder mensen met een auto waar nog een cassettespeler ingebouwd zat. Door middel van deze simpele adapter, kan je je MP3 speler gebruiken om muziek via de cassettespeler te beluisteren. Tegenwoordig zie je steeds minder auto's waar nog een cassettespeler in zit en is zelfs de CD-speler een steeds zeldzamer fenomeen. Deze adapter heb ik in 2017 gescoord in een kringloopwinkel, waarschijnlijk heb ik er niet meer dan een €1 voor betaald. Echt serieus gebruiken doe ik hem niet, maar wellicht komt hij ooit nog eens van pas.

Omdat ik enkele van deze speciale cassettes wil demonstreren moest ik de adapter van deze 'cassette adapter' open maken om de kabel bovenlangs te laten lopen. Hier dus een uniek kijkje op het binnenwerk van de adapter, een set tandwielen en een weergavekop die bij gebruik tegen de kop van de cassettespeler wordt gedrukt. Het tandwielwerk wordt trouwens gebruikt om de cassettespeler voor de gek te houden, anders bestaat de kans dat de speler (bij sommige modellen) afslaat omdat deze denkt het einde van de tape te hebben bereikt.

Hieronder dus een samengesteld filmpje van enkele van deze cassette's in actie, althans voor zover het mogelijk was...

Volgende op ons lijstje zijn deze verzamelcassettes. Ik heb er in totaal 6. (Ja je ziet er maar 5).

Ik heb er namelijk eentje dubbel...

Deze verzamelcassettes zijn in wezen een dubbelalbum, als je er twee losse cassettes naast legt is het verschil beter te zien.

Maar wat zijn deze verzamelcassettes nu eigenlijk? In dit geval zijn het collecties met bekende nummers van inmiddels vervlogen jaren. Een deel hiervan is samengesteld door BBC Radio 1. Je zou het kunnen vergelijken met de Nederlandse Hitzone.

Hieronder een collage van de collectie:

Bijna dan, laat me eerst de prijskaartjes er af halen, het zijn overigens de prijzen die ik er inderdaad voor betaald heb.

Ik loog net een beetje toen ik zei dat ik er 6 in bezit had, eigenlijk heb ik er 6,5...

In dit geval zitten er in het doosje niet zozeer alleen een cassette, maar ook een DCC (Digital Compact Cassette). De inhoud van beide media is hetzelfde en is bedoeld om de luisteraar over te halen om voor DCC te kiezen als het muziekformat van de toekomst.

Althans dat was het idee, DCC is na enkele jaren gigantisch geflopt toen de CD en nadien MP3 populair werden...

De box met cassette en DCC werd in audiowinkels gebruikt om bezoekers deze nieuwe luisterervaring te presenteren, officieel werd deze set ook niet particulier verkocht. Ik heb de set uiteindelijk via Ebay gekocht van iemand uit Italië voor een vrij schappelijke prijs zelfs!


Philips had min of meer de Compact Cassette bedacht en populair gemaakt, en is voor een groot deel verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de Compact Disc. Maar ook DCC is een type media dat door Philips is ontwikkeld en uitgebracht. Ik moet toegeven dat het medium DCC goed is doordacht, maar helaas kwam het te laat op de markt, Sony had de Minidisc en DAT cassettes en zoals eerder al vermeld was vooral de CD de grote winnaar in deze strijd om fysieke media, MP3 maakte uiteindelijk een einde aan al deze vormen van geluidsdragers.

Het is trouwens het benoemen waard dat Philips wel een beetje vals gespeeld heeft met deze luisterproef, het is niet moeilijk om een betere geluidservaring te geven als de cassette uit Type I ferro tape bestaat... Desondanks zit er wel ruisonderdrukking op de cassette (Dolby B).

Toch was het zo dat het overgrote deel van commerciële cassettes was samengesteld uit dit type tape, dus ergens is de luisterproef wel realistisch, pas in de nadagen van de compact cassette werden commerciële cassettes vaker uitgebracht met een betere tape samenstelling.

Om bij de DCC als onderwerp te blijven heb ik hier nog een vrij bijzonder exemplaar. Deze DCC werd gebruikt voor proeven binnen Philips zelf voor de ontwikkeling van live songteksten op DCC. hiermee kan de gebruiker de muziek afspelen en tegelijk de songtekst volgen op het display van de speler. Toch is het concept door het falen van de DCC niet ver gekomen.

De cassette bevat zoals elke DCC twee zijden, alleen bevatten hier zowel de A als B zijde dezelfde inhoud, met als groot verschil dat de B zijde ook de songteksten bevat.

Er zijn niet veel spelers die deze songteksten kunnen weergeven, de Philips DCC 951 is een van de weinigen. Ik kan helaas geen demonstratie geven omdat deze unit nog opgeknapt moet worden, maar je kunt je voorstellen hoe het eruit zou moeten zien als je het display van het apparaat bekijkt. De songteksten worden dus tijdens het afspelen van een dergelijke cassette op dit display getoond. Erg handig lijkt het me niet, maar Philips had grotere plannen voor songtekst op DCC, er zijn namelijk prototype omvormers om de songtekst op een televisie te tonen met het grafische uiterlijk van Teletekst.

Qua uiterlijk is er over de DCC zelf weinig te vermelden, oorspronkelijk kwam deze met een blanco insteekkaartje, ik heb zelf de moeite genomen een waardige cover te maken aan de hand van het album op de cassette. Het kaartje in de cassette zelf is wel origineel. Het blanco kaartje dat in de hoes zat heb ik bewaard om het geheel origineel te houden, deze zit nu verstopt in de zelfgemaakte hoes.

Desondanks de speciale eigenschap van de DCC kan hij gewoon in elk DCC deck worden afgespeeld, in dit geval mijn wel werkende DCC 600, welke niet over de mogelijkheid beschikt songteksten te tonen.

En hier komt onze reinigingscassette nog een keer aan bod, zoals ik al zei is er een enkel 'hybride' deck waar ik zelf niet bij de koppen kan. Deze cassette is daarbij het antwoord op mijn probleem. Voor wie het overigens niet weet, dit deck mag een hybride genoemd worden omdat deze zowel DCC als gewone cassettes af kan spelen. Stiekem is de kwaliteit van dit deck trouwens ook opvallend goed in het weergeven van geluid op een compact cassette!

Nu we toch bezig zijn met digitale media kan ik net zo goed de bijzondere collectie CD's tevoorschijn halen.

Handtekeningen van de artiesten op je fysieke media heeft altijd wel iets bijzonders, in dit geval de handtekeningen van het duo Jon Moody en Ned Franc. Wie ook deel 1 van deze blog heeft gelezen herkent het album waarschijnlijk al.

Ik heb immers zowel de LP als de CD met handtekeningen. Zoals in de vorige blog al vermeld heb ik deze twee exemplaren via hun website besteld nadat bekend werd dat dit album uit zou komen, hierbij was ook de optie voor de gesigneerde versie.

Hun muziek heb ik leren kennen dankzij de radio, waar een van hun nummers werd afgespeeld.

De muziek van Franc Moody is van het genre Disco, Funk & Dance-pop, althans zo wordt het op de Engelstalige Wikipedia genoemd. Als ik de inhoud van de CD uitlees op de computer staat er Breakbeat / Electro, wat voor dit album wel kan kloppen.

het album 'Into the Ether' is hier op Youtube te beluisteren.

De volgende op de lijst is Beastie Boys met Intergalactic. In dit geval een CD single waar twee nummers op gebrand zijn, Intergalactic is hier dus één van. De cover alleen al vind ik geniaal gemaakt. Het past niet compleet bij het beeld van de videoclip maar het heeft zeker overeenkomsten. De hoes is helaas wat beschadigd in de hoek rechts-onder.

Wat de CD single zo bijzonder maakt ligt meer aan mijn ervaring en smaak. Ik ken het nummer namelijk al sinds ik een kind was evenals de videoclip welke ik en mijn moeder vroeger eindeloos aanvroegen op de muziekzender MTV. Persoonlijk vind ik de videoclip echt geniaal gemaakt, tevens vanwege het feit dat ik als kind robots heel stoer vond (en nog steeds gek ben van robotica). Toen ik deze CD tegenkwam bij de lokale kringloopwinkel kon ik hem absoluut niet laten liggen, hoewel de verkoop prijs ruim onder een euro lag is de CD voor mij van onschatbare waarde, puur door mijn jeugdherinneringen.

Interessant trouwens, op een Single CD is het goed te zien waar de audio is opgeslagen, je ziet een dof en reflecterend stuk op de CD, het doffe stuk (met de regenboog glans) is de audio die fysiek op de CD gebrand is, dit fenomeen zie je vaker terug op CD's zoals bij de (her)schrijfbare variant, maar valt zelden op bij een CD album omdat deze vaak 'vol' gebrand is.

De Beastie Boys zijn inmiddels verleden tijd en gestopt na het overlijden van bandlid Adam Nathaniel Yauch in 2012.
Desondanks leeft hun muziek voort, met onder andere deze (naar mijn mening) geweldige videoclip van Intergalactic uit 1998.

CD singles zijn er in verschillende maten, hier Queen met onder andere 'Another One Bites The Dust'. het verschil in deze CD single tegenover de vorige van de Beastie Boys is het formaat.

De CD is van het zogenaamde 'Mini' formaat (Mini-CD) en wordt soms ook wel Pocket CD genoemd, gezien het formaat zou hij inderdaad zo in je broekzak passen. De enige keren dat ik dit formaat CD normaal tref is als deze bij een nieuw product geleverd wordt als software CD zoals bijvoorbeeld met het aankopen van een nieuwe printer.

Wie zich ooit heeft afgevraagd waarom een CD-speler twee verdiepingen heeft...

Gekker nog, als ik de CD van de Beastie Boys er nog een keer bij pak kan je zien dat de inhoud van die CD waarschijnlijk nog net had gepast op een Mini-CD (of eerder juist net niet).

Naast 'Another One Bites The Dust' staan er nog twee minder bekende nummers van Queen op deze CD. Ik zie zelf overigens nu pas dat deze CD onderdeel uitmaakt van een serie van 12 verschillende uitgaven (zie tekst onderaan). Ik bezit slechts deze CD en heb niet de plannen nu te gaan jagen voor de andere 11 uitgaven.

De Mini-CD heb ik overigens al eens eerder getoond op de blog van de Platenbeurs waar ik hem gekocht heb.

De laatste toevoeging voor deze blog op het gebied van CD's is van Gigi D'Agostino. Met het bekende album L'amour Toujours.

Het album bestaat uit twee CD's en bevat onder andere de van hem bekende nummers:
L'Amour Toujours, Another Way, La Passion, (de cover van) The Riddle en uiteraard: Bla Bla Bla. Als iets jaren '90 en zelfs '00's uitschreeuwt dan is het dit album wel!

Maar wat maakt dit album verder bijzonder?

Hiervoor moeten we CD 2 even in de computer afspelen...

Op de afbeeldingen komt het niet geheel tot zijn recht, maar op de CD zijn drie bonus videoclips te vinden, dat niet alleen, maar deze zijn af te spelen via een speciale media player die ook op de CD te vinden is, een compleet losstaand programma.

Hoewel de inhoud ontworpen is om te werken op Windows 95. Werkt deze nog uitstekend op Windows 10. Desondanks is de 'Fullscreen' optie in het programma niet bepaald fullscreen, dit heeft te maken met de hoge resolutie van monitoren tegenwoordig.
De filmpjes zijn eigenlijk bedoeld om te tonen op een scherm van 800x600 pixels, een resolutie die tegenwoordig zelden nog wordt toegepast.

Het is zeker een leuke aanvulling te noemen op een album, naar mijn mening maakt het dit ook wel een beetje een collectorsitem.
Ik heb niet eerder dit soort extra's gezien op audio CD's (al vermoed ik dat die er zeker wel zijn). Van mij hadden meer artiesten dit mogen doen om een album op CD net dat beetje extra te geven.

Je moet je even voorstellen dat toen deze CD uit kwam, Youtube en het huidige internet nog niet bestonden, de enige manier om de videoclips te zien was via de televisie of op videoband, of dus via een CD als deze. De resolutie van de clips is door zijn leeftijd zeker geen HD te noemen maar stiekem heeft de lage resolutie wel zijn charme, het doet me denken aan vroeger toen we niet beter wisten.

Hoewel ik de CD haast nooit afspeel, heb ik de inhoud wel naar de computer gekopieerd en gebruikt voor het opnemen van mijn eigen cassettebandje. Dankzij deze CD heb ik ook de meer alternatieve nummers van Gigi D'Agostino leren kennen en waarderen.

De CD heb ik trouwens uit dezelfde lokale kringloopwinkel als waar ik de CD Single van de Beastie Boys had gekocht, ik geloof zelfs op dezelfde dag, wederom was de prijs een lachertje vergeleken met de waarde die ik er aan hecht.

We stappen uit de digitale wereld en gaan even terug naar de jaren '70 van de analoge eeuw.

Hier een haast onbekend type media voor mensen die mijn website niet al vaker bezocht hebben. De Sony Elcaset.
Naast de eerder getoonde DCC van Philips, heeft ook Sony een type media dat niet lang op de markt geweest is, het is de voorloper van de bekende 'compact' cassette. De cassette hierboven is net als de eerder getoonde DCC luisterproef niet bedoeld geweest voor particuliere verkoop.

Hoewel de 'standaard' Elcaset al bijzonder is, is deze nog een niveau hoger, het is een demonstratiecassette van hetzelfde type media. De speeltijd is ook afwijkend met een totale speelduur van 30 minuten tegenover de meer schappelijke 60 en 90 minuten van de normale varianten. Sony wilde met de Elcaset de markt veroveren, en stiekem had het niet eens zo slecht geweest als Elcaset de standaard was geworden. De geluidskwaliteit van deze overmatig grote banden is geweldig, niet alleen voor de jaren '70 maar zelfs vandaag de dag kan dit type media nog tippen aan digitale geluidskwaliteit met een breed weergavebereik. En met breed bedoel ik letterlijk beide uiteinden van het hoorbaar geluidsspectrum! (20Hz to 20kHz)

Als je de Elcaset naast een normale cassette zet zijn de verschillen duidelijk te zien, de Elcaset is haast het formaat van 2,5 cassettebandjes. de dikte is ook anderhalf dat van een compact cassette. Dit door het gebruik van tape met dezelfde breedte heeft als dat van de bandrecorder. Alleen dan veel dunner uitgevoerd zodat deze in een degelijk formaat cassette past. Hierdoor heb je de kwaliteit van de bandrecorder in het formaat van een makkelijk handelbare cassette.

De Elcaset bleek een grote flop, maar niet omdat ze slecht waren. De compact cassette (hoewel eerder op de markt verschenen) bleek de grote (of kleinere) winnaar. Voornamelijk door het formaat van de behuizing, een compact cassette wordt immers niet voor niets 'compact' genoemd.

'El' in Elcaset zou overigens voor 'L' staan, oftewel 'Large' maar of dit ook echt klopt kan ik niet zeker zeggen.

Vanwege kopierechten kan ik de inhoud niet laten horen, dus hier een afbeelding van de demonstratiecassette in actie.

Naast de demonstratiecassette van Sony zelf, zijn er ook andere producenten van de Elcaset geweest, deze twee cassettes zijn ook vrij zeldzaam, dus zijn het vermelden wel waard. Hierboven twee Technics banden van Type I (blauw) en Type II (oranje).

De Technics Type I kwam nieuw in verpakking toen ik een aantal van deze banden in bulk had gekocht.
De Type II heb ik van een kennis gekregen die zelf veel ervaring heeft opgedaan met de Elcaset. (Nogmaals bedankt hiervoor).

Voor de sticker op de cassette heb ik exact hetzelfde gedaan, de oude sticker was al beschreven en kon dit niet meer corrigeren zonder dat het er lelijk uit zou zien, dus heb ik de oude opgemeten, in gescand, op maat uitgeprint en over de oude heen geplakt.

Hoewel de nieuwe sticker niet glanst en de kleur wat dof oogt, ziet het eindresultaat er toch niet slecht uit.
De opgefriste stickers voor de hoes en de cassette zijn hier op de downloadpagina terug te vinden.

Hier dan nog een laatste collage van alle verschillende type banden die ik in huis heb staan.

Op de informatiepagina van de Elcaset heb ik uitgebreid verslag gedaan over dit interessante type media, daarnaast heb ik nog een overcomplete reparatiepagina met een hoop tips en info.

We naderen het einde van deze blog en maar goed ook want de pagina heeft al een aardige lengte gekregen, voor we naar de laatste speciale edities gaan kijken heb ik hier nog een aantal bijzondere type media die het weergeven waard zijn.

Om wat extra info te geven over enkele van de getoonde media:

- RCA Victor tape: Eerste type cassette ooit, ontwikkeld door RCA en uitgebracht in 1958, in 1964 uit gefaseerd.
- Sony NT cassette: Werelds kleinste cassette, neemt digitaal op. In de jaren '90 op de markt gekomen, maar vlak erna geflopt.
- Grundig Steno Cassette: Dicteermedia, bijzonder is dat deze slechts één zijde heeft.
- Playtape: Kleinere versie van de bekendere 8-Track, heeft 4 sporen, speelt in mono af. In 1966 uitgebracht.
- Philips Minicassette: Verwant van de Microcassette, is lange tijd gebruikt als dicteermedia.
- Microcassette: De getoonde cassette bevat Type IV metal tape voor gebruik bij het opnemen van muziek, was geen succes.
- Wasrollen: Eerste type muziekmedia op de markt waarmee muziek kon worden vastgelegd, voorloper van de grammofoon.
- Cantata 700: Werelds grootste (muziek)cassette, werd gebruikt in winkelcentra en fabriekshallen als achtergrondmuziek.
- Mini reel: zelf in elkaar geknutseld type media bestaande uit een rol tape uit een cassette, nooit iets mee gedaan.

We eindigen de blog met vier voor mij bijzondere cassettebandjes. De datums op de cassettes spreken wellicht voor zich.

De hier getoonde cassette, is het eerste bandje dat ik heb opgenomen op de manier waarop ik dat nu nog doe. De naam 'Introludestape' verwijst naar het intro-muziekje dat ik nu nog steeds gebruik voor aanvang van de muziek, dit was het eerste bandje waarbij ik deze intro toepaste. De (oudere) bandjes waar ik geen intro heb gebruikt heb ik destijds allemaal weg gegeven aan kennissen. De meeste bandjes heb ik opnieuw in betere kwaliteit opgenomen. maar als aandenken heb ik dit bandje bewaard.

Hoewel ik tegenwoordig de kaarten op de computer ontwerp en uitprint, schrijf ik de titels soms nog met de hand op. Voordat mijn handschrift daar netjes genoeg voor was, typte ik de titels met een typemachine op de kaarten, zoals bij deze cassette nog te zien is. De datum schreef ik op de bodem, tegenwoordig schrijf ik daar het gebruikte opnameapparaat op.

De drie andere bandjes heb ik in 2007 gebruikt om muziek vanaf de radio op te nemen. De exacte opnamedatums heb ik er ook op vermeld. De laatste van de drie, 'X-FM' was een regionale radiozender die vooral in het zuiden van Nederland (Brabant om precies te zijn) te horen was. Hoewel ik de frequentie hier niet opgeschreven heb moet dit rond de 97,3 MHz zijn geweest. X-FM is in 2011 gestopt met het uitzenden over de Ether. De andere zenders 'Sky radio' en 'Slam' bestaan nog altijd. Al is de laatste tegenwoordig alleen nog via DAB+ te horen.

Ik heb deze bandjes destijds opgenomen om meerdere redenen, we zaten midden in een verhuizing, mijn kamer was al leeg op een radio met cassette recorder en CD speler na, ik had in mijn vrije tijd weinig om mezelf mee te vermaken gezien alles in verhuisdozen zat. Ik had geen MP3 speler maar wilde toch graag een eigen muziekcollectie samenstellen.

De lokale electronicazaak verkocht nog cassettebandjes waarvan ik toen een set heb gekocht. Deze bandjes heb ik gebruikt om vanaf de radio muziek op te nemen, zo heb ik dagen besteed, liggend in de lege kamer luisterend naar de radio in afwachting van een leuk nummer om vast te leggen. Ik had ook een specifiek doel voor ogen. Mika met 'Relax' was toen een populair nummer dat soms wel drie keer op een dag op de radio te horen was, ik was helemaal weg van dat nummer. Uiteindelijk lukte het mij ook om deze vast te leggen op het bandje van Skyradio, net voor deze vol was.

Mijn plan was daarna om elk jaar van deze drie radio stations een bandje op te nemen, maar toen ik van een klasgenoot een MP3 speler van 8Gb over kon kopen voor €10 ben ik hier nooit meer aan begonnen. De bandjes speelde ik nog wel eens in dezelfde radio als waarin ik ze had opgenomen, nadien verdwenen de bandjes naar zolder. Zo nu en dan kwam ik ze wel eens tegen als ik op zolder aan het neuzen was. In 2011 kocht ik op Marktplaats speciaal voor deze bandjes een simpele Walkman. Soms nam ik de bandjes dan mee op reis en speelde ze onderweg af.

Ik heb de bandjes nog steeds en heb ze inmiddels gedigitaliseerd. Ze werken ondanks de leeftijd nog alsof ik ze gisteren had opgenomen. Zo nu en dan speel ik ze nog wel eens af, niet voor de luisterkwaliteit maar puur voor de nostalgie, ze nemen me mee terug naar mijn jeugd met alle herinneringen van toen.


Voor wie het eventueel interessant vindt om even mee te rijden op de nostalgietrein, hieronder een opname met fragmenten van de drie cassettes uit 2007, te horen zijn de verschillende riedels van Skyradio, Slam FM en X-FM. Daarnaast een enkele reclame voor ADSL internet, aankondigingen van radiopresentatoren en het 'markante nieuws' van 11 oktober 2007 van Slam FM.

Vraag me niet waarom sommige riedels zo vaak te horen zijn op de cassettes...

Zo zie je maar weer, een speciale editie hoeft niet perse van grote waarde te zijn voor iedereen, soms is het een persoonlijk iets, een voorwerp (in dit geval een setje bandjes) die je koestert, of deze nu ergens in een stoffige doos op zolder staat of ingelijst aan de muur...

Gerelateerde pagina's:

• Speciale edities deel 1 (blog)
  
• Platenbeurs in de Brabanthallen (blog)
• Compact cassette (informatie)
• Compact cassette (reparatie)
• Elcaset (informatie)
• Elcaset (reparatie)