Platenbeurs in de Brabanthallen

Iets na 13:00 uur arriveren we met de auto bij de entree naar de hallen, de hoeveelheid auto's is een kleine verwijzing naar het formaat van deze beurs. Ik ben al eerder op platenbeurzen geweest maar deze waren vaak kleiner uitgevoerd wat overigens ook zijn voordelen heeft (hier kom ik op het einde even op terug). De entree was €15 en parkeren met de auto gaat met een vast bedrag van €10.

Bij aankoop van de ticket krijg je een folder mee met hierop een overzicht van het evenement. Ik heb even de moeite genomen de vier pagina's in te scannen. Je krijgt hier ook een mooi beeld van de omvang met de plattegrond.

Als je de eerste hal betreedt wordt snel duidelijk wat het formaat is van het evenement. Het is gigantisch! Overal waar je kijkt zie je platen, in alle geuren kleuren en maten. Ook de bezoekers en kraamhouders passen bij de omgeving, je komt er interessante mensen tegen uit alle hoeken van het land en zelfs ruim daarbuiten. Het is dan ook leuk om je passie voor (analoge) muziek hier te kunnen delen met anderen die er net zo gek op zijn.

Naast deze hal zijn er nog twee andere hallen die via grote openingen te bezoeken zijn. Deze zijn eveneens goed gevuld met marktkramen vol vinyl maar stiekem ook een hoop CD's en als je goed zoekt kom je nog wat andere interessante media tegen.

Het overgrote deel van de beurs bestaat dus uit Vinyl en CD's. Maar een enkeling heeft ook meer te bieden, we gaan eens even langs de hoogtepunten van het bezoek, aangevuld met informatie.

Uiteraard zijn er ook platenspelers te vinden, hier een enkeling waarvan ik nog twijfel of het een speler is of een apparaat om platen op schoon te maken...

Daarnaast zijn er ook attributen te vinden voor de platenspeler, stofkappen, elementen (naalden) en viltjes voor op je speler. Het aanbod is groot, breed en divers!

Na een poosje rond te hebben gelopen en alleen nog maar gekeken te hebben stuit ik op dit schap vol met cassettebandjes! ik moet dan ook vermelden dat ik hier ben gekomen met heel andere plannen dan het kopen van vinyl en CD's. Ik had immers de jacht geopend op cassettebandjes!

Twaalf goed gevulde dozen om doorheen te spitten, ik tref hier allemaal voorbespeelde bandjes uit allerlei jaartallen, van de jaren '70 tot jaren '90.

Kijk wat we hier treffen! Wie mijn vorige blogs over 'Nieuwe oude bandjes' heeft gelezen ziet hier de bekende uitgever IMD waarover ik al eens uitgebreid verslag heb gedaan, voor wie het nog niet gelezen heeft, hier een link naar de desbetreffende blog.

Creedence Clearwater Revival met Rollin' On the River. Hoewel ik niet specifiek naar iets op zoek ben spreekt dit bandje mij zeker aan. CCR is naar mijn mening een band met veel leuke nummers, maar het nummer 'Proud Mary' is er eentje waar ik helemaal idolaat van ben. Het frappante hieraan is dat ik dit nummer heb ontdekt via de versie van Ike & Tina Turner die er een geweldige cover van hebben gemaakt, dit nummer trof ik toen op een mixbandje dat ik in een kringloopwinkel had gescoord en luisterde als ik naar mijn werk fietste. Het cirkeltje is nu rond. Van mixbandje met Ike en Tina, naar voorbespeeld bandje van CCR met het origineel!

Er is ook nog een doos met bandjes uit andere windstreken. Het leuke eraan is dat ik het een soortgelijk bandje zelf thuis heb liggen maar dan met een ander model cassette en hoes. Ik had deze destijds in een audiowinkel gekocht omdat het hoesje mij zo aansprak, hij zit namelijk in een hoes die sterk lijkt op dat van de videoband. Hoewel ik even twijfel, heb ik de uitgaven in deze bak laten liggen.

Om dan een duidelijk beeld te geven, hier het exemplaar dat ik thuis heb liggen. De prijssticker zit er nog op maar het bandje is inmiddels leeg. Deze heb ik al gewist met het idee er wat nieuws op te zetten. De insteekkaart houd ik waarschijnlijk, maar schuif er dan een nieuwe overheen met de inhoud die op het bandje komt te staan.

Je ziet goed dat het doosje vergelijkbaar is met die van de videoband, desondanks is het een onhandig formaat, twee van deze doosjes nemen evenveel ruimte in beslag als drie normale cassettedoosjes, ook het systeem dat het doosje dicht moet houden is niet goed meer waardoor deze soms open gaat. Desondanks leuk om hier een exemplaar van te bezitten al dan niet met originele inhoud.

Helemaal onderaan in het schap tref ik deze vriend nog aan. Wederom moet ik hier naar mijn andere blogs verwijzen over cassettebandjes. Ik ben al een groot aantal bandjes van hem tegen gekomen. Als ik zie hoeveel exemplaren er nog in deze doos zitten vermoed ik dat ik net zo een groot fan ben van James Last als menig andere mensen die hier op de beurs zijn geweest...

Letterlijk naast het schap liggen nog een collectie lege bandjes 'nieuw' in verpakking. Ook had de verkoper nog een kleine verzameling Cassette singles. Leuk om dit nu met eigen ogen te zien. Maar ik heb deze bandjes laten liggen. Ik heb nog stapels met bandjes om mee op te nemen en de singles zijn mij de moeite niet waard. De bandjes van Philips doen mij trouwens sterk denken aan de geflopte DCC die eveneens door Philips is ontworpen...

... En ja hoor, daar zijn de DCC bandjes! Ik vraag de man naar de vraagprijs. €10 per stuk, dat is een koopje maar gezien de titels kan ik het ook wel begrijpen. Achteraf schijnt dat de verkoper er al een aantal verkocht heeft op de eerste twee dagen van de beurs, wat overblijft zijn de minder populaire bandjes. Ik bekijk ze stuk voor stuk maar ga niet tot aankoop over.

Ik had nog het idee om de inhoud van deze bandjes te wissen en zelf nieuwe opnamen te maken. Maar wederom heb ik nog genoeg opneembare DCC bandjes op voorraad liggen, bovendien is het enige voordeel dat ik hier mee win de behuizing die net wat mooier is dan van de opneembare bandjes.

Ik ga verder met mijn zoektocht en tref dan ook een collectie Schelak platen aan. Ik had er niet eens bij stil gestaan dat deze ook verkocht zouden worden op de beurs. Voor een €1 per stuk loop ik ze allemaal even na maar zie geen interessante titels.

Er lag tevens nog een vrij interessante draagbare cassettespeler van het merk National, deze komt duidelijk uit de tijd van voor de 'Walkman', helaas heb ik hier geen foto meer van gemaakt...

Iets wat ik altijd wel grappig heb gevonden zijn de soms vreemde afbeeldingen die op de hoezen van vinyl zijn gedrukt "Karaoke Kings met Zeik Met de Fanfare". Op het eerste oog zou je denken dat deze plaat nummers bevat van een lokale streekartiest, deels klopt deze beschrijving ook als ik het gesprek overhoor tussen de verkoper en iemand die geïnteresseerd is in de plaat. Blijkt dat dit een album is uit de provincie Limburg, de inhoud is wel even wat anders dan wat je zou verwachten van een dergelijke plaat. Hier enkele titels om je een idee te geven:

• Iech Hoof Geine Hond
• Veur Alle Junken Op De Brök
• Stinkende Steeg
• Frituur De Kut Kerel
• Skinheads Rule
• Poep

En nog meer vrij opvallende titels. Ergens trek ik (misschien onjuist) de vergelijking met de lokale Brabantse band 'WC Experience" waar ik als kind veel van gehoord heb. Ik kan verder weinig vinden over de plaat hierboven behalve de naam van de zanger, hier dus een link naar Thei Dols (de zanger) op Wikipedia.

Ik heb tot nu toe weinig interesse getoond in Jethro Tull (wat nog komen kan), maar ken één van zijn nummers anders heel goed. Gekker nog hij kent mij ook en heeft zelfs een nummer voor mij gemaakt. Al denk ik eerder voor een naamgenoot want heb de beste man nooit persoonlijk gekend... Hier overigens een link naar het anders vrij leuke nummer.

Hou je vast!! Want naast muziek zijn er ook luisterverhalen, hier enkelen in beeld gebracht. Ikzelf had vroeger ook luisterverhaaltjes voor het slapengaan maar dan in de vorm van roodgekleurde cassettebandjes met titels als Bambi, Alfred J. Kwak. en veel meer. Leuk om dit soort dingen hier terug te zien.

Daarnaast worden er ook een hoop Band-gerelateerde spullen verkocht wat in het jargon 'Merch' genoemd wordt (afkorting van Merchandise). Hier een collectie gave spelden. Ik kijk even of ik iets leuks zie maar tref helaas niets naar mijn voorkeur.

Als het vinyl betreft ben ik niet perse meer naar specifieke titels op zoek, maar soms valt mijn oog op iets waar ik niet onbekend mee ben. Marilyn Manson is er daar eentje van. Niet bepaald je doorsnee artiest, maar stiekem kan ik het niet laten om uiteindelijk een album van hem te kopen. Deze op de foto is het overigens niet geworden.

Ik vertelde eerder al dat er mensen van alle uithoeken deze kant op zijn gekomen, enkelen komen wel van heel ver! De collectie platen hier zijn overigens uitgaven van bekende bands en artiesten maar dan in een Zuid-Koreaanse hoes, vrij interessant om te zien dat de hoezen van enkele zeer bekende bands er in andere landen heel anders uit zien.

We maken hiermee dan ook even een collage van verschillende landen die hier hun kraampjes hebben staan.

Duitsland, Mexico, Griekenland, Zweden, Italië, Nederland, Denemarken, Tsjecho Slowakije en nog veel meer landen heb ik voorbij zien komen. Vooral Duitsers hebben een opvallende meerderheid aan kramen, het is dus handig dat je een woordje Duits spreekt zou je willen afpingelen op de kosten. De meesten spreken overigens gewoon Engels dan soms wel matig.

Ik zou het bijna vergeten te vermelden. Er wordt ook Live muziek gegeven zowel in Hal 2 waar Live gezongen wordt, maar ook in Hal 3 waar een DJ druk bezig is met het 'scratchen' van vinyl op een samenstelling van meerdere draaitafels. Hier heb je ook de mogelijkheid tot het nemen van versnaperingen via de kraampjes en vintage wagentjes (Foodtrucks). Broodjes, gezonde snacks en uiteraard fruitdrankjes, shakes en het populaire biertje staat hier op het menu.

Zo komen we aan bij het diner bij kaarslicht. Een bakje aardappel met witte saus en gepaneerde Bami met groente...
Of in het geval van mijn maat, Gepaneerde kip en aardappel met witte saus in combinatie met gemalen pinda. ;-)

Je moet wel een dikke portemonnee hebben als je bijna €7 af moet rekenen voor een frietje Mayo en een Bamihap. Maar het is logisch dat hier meer gevraagd wordt dan wat je gewend bent, de mensen kopen het toch wel als ze honger of dorst hebben...

Na de lunch wordt het even vaart maken, want de sluitingstijd van 17:00 begint te naderen. Hier nog een kraampje met wel heel interessante nieuwe platenspelers. Mijn smaak is het niet maar ik kan begrijpen dat hier zeker liefhebbers voor zijn. De prijskaartjes zijn er overigens ook naar gericht.

Maar uiteindelijk tref ik een hoek waar mijn mond bij open valt. Displays met prachtig gerestaureerd audioapparatuur. De hoek wordt beheerd door mensen die hetzelfde uitoefenen als wat ik als hobby beschouw. Reparatie en onderhoud aan 'vintage' audioapparatuur. Hierboven dan ook twee compacte bandrecorders van zeer gewaardeerde merken. De prijzen zijn hoog maar nog steeds acceptabel als je weet wat ze kunnen kosten zou je ze online kopen.

Woorden kunnen niet beschrijven wat er in mijn hoofd omgaat als ik deze monsterlijk grote machines tref! Voor mij is het werkelijk het hoogtepunt van de dag. Ik blijf dan ook even een half uur plakken om het tot me te laten bezinken. Hierbij ontmoet ik ook de persoon die deze machines onderhoudt en heb een zeer interessant gesprek waarbij duidelijk wordt dat we er beiden stiekem veel vanaf weten en er ook beiden totaal gek op zijn.

Wat je hier ziet is echt studiomateriaal. Hiermee zijn in het verleden talloze nummers gecompileerd. De banden op deze machines bestaan uit tientallen sporen waarbij op elk spoor een apart geluid kan worden vastgelegd, Gitaar, Piano, Drum, Zang etc. Je kunt de sporen op deze band afzonderlijk beluisteren maar dus ook parallel aan elkaar laten spelen. Door middel van 'sampelen' kun je op deze manier een compleet orkest samenvoegen terwijl in de praktijk elk instrument afzonderlijk is vastgelegd.
Het resultaat wordt dan de 'Mastertape' waarmee kopieën worden gemaakt die naar dupliceerfabrieken worden gestuurd, deze kopieën zijn dan de grondslag voor het dupliceren naar media die op hun beurt aan de klant worden verkocht.

Kortom, veel muziek is op deze soort machines tot stand gekomen. Wat het juist zo bijzonder maakt om enkele van deze apparaten nu met eigen ogen te kunnen bekijken. Voor een slordige €6000 ben je trouwens trots eigenaar van één van deze prachtige machines!

Ze bieden uiteraard ook reparaties aan voor apparatuur van derden, hier dus een link naar hun website.

Maar aan al het goeds komt een eind, en zo ook het bezoek aan de beurs. De wandelpaden lopen leeg, de verkopers beginnen hun spullen in te pakken en via de centrale omroepinstallatie (die amper te verstaan is) wordt met een vrouwenstem gemeld dat het bijna sluitingstijd is. Juist nu begin ik met de aanschaf van platen en weet nog een hoop van de prijs weg te snoepen. Veel platen kun je tegen het einde niet meer halen, maar wat je nog scoren kunt gaat vaak voor de halve prijs!

Als we dan terug naar de auto lopen valt het op hoe rustig het al geworden is. Veel auto's zijn verdwenen en de laatste zijn op weg naar hun auto of rijden net weg. Thuis aangekomen is het tijd de aanwinsten te bekijken/beluisteren.

Bij het schap met cassettes heb ik redelijk goed kunnen scoren. Het was helaas wel de enige verkoper van cassettes die ik ben tegen gekomen. Daarnaast heb ik nog een interessante CD-single van Queen bemachtigd, het afspelen is hij niet waard omdat ik de nummers zowel digitaal als analoog al meerdere keren heb maar de Mini-CD is het wel waard als verzamelitem.

Deze aparte LP heeft een wel heel interessante hoes, de inhoud is er niet minder op. De compilatie aan nummers zijn covers maar dan gemaakt met dagelijkse geluiden uit Tokyo in begin jaren '80. Het resultaat is een unieke samenstelling van muziek die je nooit eerder op deze manier gehoord hebt. Uiteindelijk herken ik slechts één nummer, namelijk 'The Model' van Kraftwerk. Het geinige aan dit nummer is dat de tekst in het Japans is, of ook hetzelfde wordt gezongen kan ik niet achterhalen.

Dezelfde verkoper van de vorige plaat kwam daarna met deze naar voren. 'Electro Harmonic Work Band' Ik heb er nog nooit van gehoord en zei dat ik hem voor de helft van de prijs wel wil overkopen mede omdat het voor mij een gok is of ik de muziek wel leuk zou vinden. De inhoud betreft muziek uit de beginjaren van het genre Elektro. De plaat heb ik inmiddels beluisterd maar ben er toch niet zo over te spreken, wat niet is kan nog komen dus houd hem nog even apart.

Brian Eno met het 'album' Ambient 1 - Music for Airports. Ik ken Brian Eno wel maar dit album niet. De plaat is dan ook gemaakt met het idee deze te gebruiken in drukke hallen op een vliegveld waar de muziek op de achtergrond wordt afgespeeld. De plaat is vrij interessant te noemen, de muziek doet mij dan ook denken aan de Cantata 700 waar ik enkele weken geleden nog aan gewerkt heb. Ik kan een hele hoop vertellen over Brian Eno maar verwijs je voor nu door naar deze link op de Engelstalige versie van Wikipedia. De plaat is de aankoop zeker waard en ben inmiddels benieuwd naar de opvolgende uitgaven die er zijn geweest van deze serie.

Als ik zeg dat ik op zoek ben gegaan naar heel specifiek materiaal lieg ik niet. Danzig is voor mij ook geen onbekende al ken ik zijn muziek eigenlijk niet. Reden voor het kopen van deze plaat is het specifieke nummer 'Mother' waar ik stiekem helemaal op los kan gaan. Ik kijk even raar op als ik zie dat de sticker op de plaat zelf compleet blanco is op beide zijden. Welke is dan kant A en welke kant B? Het is dus zoeken naar welke kant ik hebben moet. Als ik de plaat eenmaal heb opgezet ben ik enigsinds teleurgesteld. Het is een Live album waarbij de nummers veel in elkaar overgaan en net wat anders klinken dan wat je gewend bent. Ook het betreffende nummer klinkt niet zoals ik hem ken. De plaat is dus geen blijvertje, wellicht is er nog een (maxi) single van het nummer Mother waar ik meer luisterplezier uit kan halen...

Ik had al vermeld dat ik vroeger naar Marilyn Manson heb geluisterd, hoewel het al jaren geleden is dat ik er iets van gehoord heb, kan ik het niet laten een album te kopen met zijn 'Greatest Hits'. Marilyn Manson is een aparte in het vak, gekker nog een commercieel en beroemd/berucht succes in zijn eigen genre. Naast eigen werken heeft hij ook een hoop covers gemaakt die nog best goed klinken (al zeg ik het zelf). De inhoud van deze twee gaaf gekleurde platen zijn mij niet allemaal bekend, ook staan niet alle nummers die ik wel ken op deze platen. Ik heb de platen terwijl ik dit typ nog niet kunnen luisteren maar ga dat zeer binnenkort wel doen. Het zal me benieuwen of de platen echt het bewaren waard zijn, of terug te verkoop in gaan naar een andere potentiële fan van zijn lugubere muziek. Ik moet overigens toegeven dat ik zeker op de hoogte ben van de lopende zaken tegen Marilyn Manson.

Update: De platen inmiddels beluisterd en heb een kleine miskoop gedaan, de A zijde is slecht geperst waardoor er een sterke 'slish' klinkt door de hele A-kant. de B en andere plaat (C & D) klinken wel helder. Naderhand heb ik online een tweede exemplaar gekocht waar exact hetzelfde probleem aanwezig is. Dit betekent waarschijnlijk dat de hele serie van deze persing het probleem heeft...

Net voor ik de beurs verlaat tik ik dit koffertje nog op de kop voor €19. Eenmaal thuis trek ik de conclusie dat net niet alle singles in het doosje passen, maar als ik ze allemaal uit hun plastic beschermhoes haal past het geheel er net in!

De stempel op mijn hand is inmiddels ver vervaagd en de dag zelf duurt nog maar een half uur voor het aanbreken van de nieuwe werkweek. Tijd om deze blog af te sluiten maar niet voor ik nog even terugkom op wat ik in het begin zei over de kleinere platenbeurzen. Een mega grote beurs als deze is heel gaaf om te bezoeken, maar het probleem dat zich bij mij voordeed is dat er teveel kraampjes en keuze is. Je ziet hierdoor snel de bomen door het bos niet meer. Bovendien had ik te weinig tijd om alle hallen te bezoeken. Hal 2 en 3 heb ik heel haastig doorlopen en heb daar dus ook vrijwel niets van meegekregen.

Op de kleine beurzen heb je genoeg tijd om elk kraampje aandachtig te bekijken en de bakken door te zoeken naar de albums die interessant zijn. Omdat deze beurs zo groot was opgezet ben ik waarschijnlijk een hele hoop leuke platen niet tegen gekomen die ik anders graag aan de verzameling had willen toevoegen.

Hiermee zet ik een punt achter deze blog, bedankt voor het lezen en hopelijk heb ik wat van mijn ervaring met jullie kunnen delen!