nl

Nieuwe oude bandjes! Vol. 1

23-04-2020

Wie zich bezig houd met cassettebandjes en andere oude troep kan er op rekenen dat vroeg of laat mensen hun oude bandjes bij je willen dumpen, soms met alle goede bedoelingen soms om er gewoon van af te zijn, maar meestal een combinatie van de twee.

Natuurlijk kan ik een tas vol oude bandjes makkelijk afwijzen, maar je weet dan nooit wat voor parels hier in schuil gaan, om nu de goede eruit te halen en de oude terug te geven is natuurlijk niet netjes, al zou ik het soms graag doen. Zo staat er dus opnieuw een tas vol met oude troep in mijn kamer...

Ik heb hem enkele maanden geleden al gekregen maar door omstandigheden kom ik er nu pas aan toe deze uit te zoeken. Laten we deze tas voor de verandering gezamenlijk doornemen en kijken wat voor bijzonderheden we gaan aantreffen.

We beginnen dan ook met deze vier goede bandjes, van de twee BASF CSII had ik er al enkele liggen, ik kan die collectie er mooi mee versterken, de Maxell en TDK zijn ook zeker geen slechte, het zijn allemaal chroom (type II) bandjes, we gaan nog meer van dit soort bandjes tegenkomen, sommige bevatten opnamen anderen zijn nog ongebruikt!

Hier de eerste vier vooraf opgenomen bandjes. Het is verre van mijn smaak al wil ik de Country en Western wel een kansje geven. Onthoud even het gezicht van James Last ik kom er zo op terug.

Het voordeel van deze tassen met bandjes is dat je leert de goede van de slechte te onderscheiden, hier vier bandjes die het mij niet waard zijn, ze kunnen eventueel interessante opnames bevatten, let er op dat deze bandjes in slechte staat kunnen zijn, controleer ze goed voor je ze gaat afspelen.

Het bandje linksboven zit overigens niet in het originele hoesje, wederom een goede tip is het openen van elk doosje om het bandje even te bekijken, het voorkomt onaangename verassingen maar levert soms ook leuke verassingen op.

Even een grote greep uit de tas, links zes commerciële bandjes met van alles, rechts een aantal vrij goede banden. Wederom geen interessante albums die het bewaren waard zijn.
(Zoek de James Last).

Ik ben het ondertussen gewend, de regio waar ik woon kent een rijke geschiedenis als het, het geloof betreft. Door het verlies in populariteit van de cassette en de 'ontkerking' kom ik nu veel bandjes tegen die aan god zijn gericht, ook veel zelfgemaakte opnamen met psalmen, preken of lezingen uit de bijbel. Toch lijken ze nog gewild te zijn in de lokale kringloopwinkels, ik heb er geen baat bij deze bandjes te bewaren.

Ik was er bijna in getrapt! Een Philips C120! (120 minuten speeltijd) maar er schuilt een 3M cassette in met maar een uur opnametijd. Ik ben geen fan van Wim Sonneveld, bandjes van 3M heb ik niet veel, ik weet ook niet of deze van goede kwaliteit zijn.

Eenzelfde bandje van 3M zit wel in het juiste doosje. De titel klinkt wel interessant maar de cassette ziet er minder goed uit. Als je naar de tape kijkt zie je dat deze vol schimmel zit, waarschijnlijk op een vochtige plek bewaard, ik ga geen moeite doen deze te redden, het doosje komt wel goed van pas voor het andere bandje :)

Wauw! Een Super Ferro C90! Klinkt het als ik dit bandje uit de tas haal, om daarna het sarcasme te laten vallen en hem op de stapel te leggen van af te voeren bandjes....

Het bandje is waarschijnlijk niet zo heel slecht (misschien ook wel), maar ik heb momenteel genoeg bandjes om een leven mee vooruit te kunnen, waarom zou ik deze middelmatige dan bewaren?

Orgelopnames, ik kom een hoop van deze bandjes tegen. Kermismuziek is ook geen uitzondering, ik heb persoonlijk nooit begrepen wat er mooi is aan kermismuziek, orgelmuziek kan ik nog begrijpen. Het zal wel aan mijn leeftijd en generatie liggen, ik heb geen baat bij deze muziek, de bandjes van de Hema (links) zijn het bewaren wel waard, ze ogen netjes en zo slecht zijn ze niet, het bandje met de draaiorgel gaat op de 'andere' stapel.

Weer een tweetal setjes met commerciële opnamen, veelal Duitstalig, maar ook Nederlandse artiesten en compilaties. Ze gaan op de andere stapel...

Het had zo een mooie collectie kunnen zijn, als bandje één er nu ook bij zou zitten....

Hop! Op de stapel, weg ermee!

Een setje goedkope meuk, op de stapel ermee!

Iemand interesse in een luistercursus Engels?

Ik ook niet...

Een setje met redelijk goede bandjes, ze gaan op de stapel voor te bewaren bandjes. Het TDK bandje linksboven is een twijfelgeval. De BASF LH extra I tape (linksonder) doet me denken aan een bandje uit een populaire film, hij lijkt er niet helemaal op maar de kleuren komen wel goed overeen.

Nog meer interessante bandjes, deze blijven. De Philips rechtsboven is ondanks toch een twijfelgeval.

Nog meer aparte bandjes met opnamen. het verbaast me hoe vaak ik James Last voorbij zie komen, samen met Wim Sonneveld en Tol Hansse vormen deze artiesten echt de top drie van meest voorkomende commerciële bandjes die ik heb zien komen en gaan. Ik ben geen fan van hun nummers, al kan ik stiekem wel lachen om de aparte teksten van Tol Hansse...

Verder nog wat compilaties en Deutsche Muzik.

"Smalstads Mannenkoor" Met Dolby zelfs!

Één van de vele bandjes met opnamen van een koor, vroeger hadden veel speciale beroepen een eigen mannenkoor of band. Op de vorige foto is ook nog een goed voorbeeld hiervan te zien.

Het interessante aan dit bandje is dat de foto gemaakt is voor het voormalig gemeentehuis in het dorp waar ik ben opgegroeid! De mannen in pak herken ik geen van allen. Het bandje is het bewaren ook niet waard en gaat op de andere stapel, nostalgie is leuk maar opbergruimte is belangrijker.

De tas is nu bijna leeg, we zien hier weer een collectie bandjes met godsdienst als onderwerp. Het middelste bandje heeft een flinke klap gehad en is zelfs gescheurd, dat maak ik niet snel mee. Het doosje rechts van Martha Reyes is leeg.

Het bandje rechtsboven is het bewaren wel waard, ik heb hier inmiddels een kleine collectie van. Het visje (een Ichthusteken) is een verwijzing naar de godsdienst, het symbool kent een lange geschiedenis. Het interessante voor mij is de kwaliteit van de bandjes, deze zijn best goed en gezien de oplage zeer beperkt is en alleen lokaal verhandeld werden, houd ik deze bandjes altijd achter de hand. Niet voor het geld, ik vind de bandjes wel een aparte uitstraling en achtergrond hebben dus bewaar ik ze voor eventueel hergebruik.

In de tas zat ook een koffer, de print verraad de doelgroep al, de inhoud zegt de rest.
De bandjes zien er optisch nog vrij goed uit. Het luistersprookje van Sneeuwwitje zit zelfs nog in de folie!

Ikzelf had vroeger luistersprookjes voor het slapengaan, het waren rode bandjes met soortgelijke sprookjes. Even komt het nostalgische gevoel op van vroeger. Zodra deze weer is overgewaaid stop ik de bandjes terug in de doos, ik kan er niks mee.
Wie goed kijkt treft onze favoriet James Last nog een 'last' keer (flauwe grap), zelfs de 'kinderbox' blijft niet bespaard!

De tas is leeg, maar ik heb nog een klein setje met de parels waar ik eerder over sprak.

Madonna heeft mijn interesse nooit echt gehad, het bandje is anders wel bijzonder. Het is er eentje van de laatste generaties. De papieren kaft is eigenlijk een klein boekje met foto's uit de film evenals de titels van de nummers. Het bandje komt uit 1987.

De print op de cassette zelf is verweerd, de vorige eigenaar was vast een liefhebber van dit bandje. Bij mij gaat hij op een aparte stapel.

Het bandje van Miami Vice is ook interessant, dezelfde soort als die van Madonna maar dan met een normale kaft (geen boekje), het bandje ziet er wel beter uit. De opname komt uit 1986. Ook deze gaat op een aparte stapel.

Als ik iets ben gaan verzamelen is het wel dit soort bandjes, deze gebruik je om je kop schoon te maken. Omdat de behuizing doorzichtig is kun je goed zien hoe het mechanisme werkt. Deze gaat bij de andere 'reinigingscassettes'.

Misschien niet zo bijzonder als de vorige bandjes, maar wel vrij zeldzaam, een bandje van 100 minuten. Hij oogt ook best netjes, is nog ongebruikt en van uitstekende kwaliteit.

Bandjes als deze gaan op weer een andere stapel, het zijn vaak de eerste bandjes waar ik naar grijp voor mijn opnamen.

Als ik dan toch een commercieel bandje wil bewaren is het deze wel. Haast iedereen kent Day O (beter bekend als Banana Boat) van Harry Belafonte (link naar Youtube). Ik ken verder weinig nummers op dit bandje bij hun naam en ben benieuwd wat voor leuke nummers hier nog meer op staan, het bandje ziet er ook nog goed uit dus de kans is groot dat hij nog redelijk goed klinkt.

Om af te sluiten, laat ik deze nog even zien. Voor iemand die er geen verstand van heeft zou het weinig voorstellen, maar wie er meer verstand van heeft zit wellicht met open mond toe te kijken, anders ik wel toen ik deze uit de tas toverde!

Bandjes van het type IV (metal) zijn van de beste kwaliteit en zeer geliefd bij verzamelaars en gebruikers. Je vind ze nog zelden en bent gebonden aan webshops om aan deze bandjes te komen.

Als kers op de taart is dit er ook meteen eentje van 110 minuten, dat is bijna 2 volle uren aan opnametijd! 

Ik had tot op heden geen bandjes van dit type, maar met alle geldige redenen.
De bandjes zijn vaak prijzig en het hoeft nog niets te zeggen over de toestand. Omdat ik de afgelopen jaren al zoveel goede bandjes heb weten te scoren heb ik nooit interesse gehad in het kopen van een Type IV bandje.

Om dan meteen te bekennen, geen van mijn cassettedecks kan dit type bandje afspelen zoals het zou horen. Het enige voordeel dat ik er nu uit kan halen is het aanvullen van informatie op deze website met foto's van dit bandje :)

Meteen een mooi moment even te oefenen met een witte achtergrond, omdat doorzichtig kunststof veel reflecteert is het soms lastig een goede foto te maken zonder dat je ziet dat ik met mijn toestel erboven hang of de TL-lamp van de leeslamp te zien is.

Ik spreek de hele tijd over stapels, maar wilde nog even wachten tot ik ze allemaal had uitgezocht. Links de stapel met bandjes die ik zeker bewaar, in het midden commerciële uitgaven, albums en compilaties. Helemaal rechts een stapeltje dat echt waardeloos is, kapotte, beschimmelde of gewoonweg goedkope en gare bandjes.

Nu komt de vraag, wat ga ik doen met de bandjes die ik niet bewaar? Ik maak hieruit een selectie van bandjes die nog goed genoeg zijn en breng ze naar de lokale kringloopwinkel.
Ze nemen tegenwoordig alleen nog maar officiële opnames of ongebruikte goede bandjes aan. Amateuropnamen weigeren ze. Wat overblijft moet helaas afgevoerd worden, ik kijk nog of er goede doosjes tussen zitten maar moet de rest weggooien.

Er hangt een afvalwijzer in huis met een alfabet aan troep, hier kun je uitlezen waar je wat kwijt moet.

De Cassette wordt zelfs twee keer vermeld! Deze kan dus gewoon bij het restafval. De doosjes worden niet vermeld, ook niet bij kunststof. Om het dan helemaal duidelijk te maken raadpleeg ik het internet, op de officiële website: link wordt me verteld dat dit ook bij het normale afval moet, omdat dit deel van het product zou zijn. Het gaat de verbrandingsoven in wat mij niet zo fris lijkt, maar er wordt soms alsnog gekeken naar herbruikbare materialen. Er wordt energie uit gewonnen en de restanten worden gebruikt bij de aanleg van wegen, dus over een tijdje is er kans dat jij of ik er met de auto nog eens overheen rijd ;)

Tot zover dit avontuur, wellicht maak ik in de toekomst meer van dit soort blogs, zou ik nog eens op een flinke collectie stuiten.

Ik heb het bandje van Harry Belafonte meteen even opgezet na het schrijven van deze blog...

Gerelateerde pagina's:


Share