Nieuwe oude bandjes! Vol. 2  Deel 1

30-01-2022

En zo staat er plotseling een 3-delig magazijn met cassettebandjes op tafel, althans hij staat er ondertussen al een week of twee maar dat telt nu even niet mee. Het uitpakken en uitzoeken moest even wachten tot ik tijd zag er een passende blog bij te schrijven. Laat ik daar dan vandaag aan beginnen voor de kamerplant erboven hem gaat overwoekeren...

De Cassettebanden heb ik meegekregen van een kennis. Hij vertelde mij dat hij deze destijds aangeschaft heeft in Libanon. De bandjes komen dus van verre oorden. We gaan kijken of dit hun eindbestemming is, of slechts een tussenstop naar plaatsen onbekend. Het zal me benieuwen wat voor parels ik hier eventueel kan treffen. Voor nu alvast een dankje naar de beste kennis voor het doneren aan de 'stichting voor behoud van af te voeren mediamaterialen en afspeelapparatuur'.

Met een vochtig doekje haal ik eerst wat nostalgisch stof van de magazijnen, in werkelijkheid zijn het er eigenlijk twee, een eendelig en tweedelig magazijn. In totaal opslagruimte voor 108 bandjes. Haast alle laden zijn gevuld dus genoeg om uit te zoeken! De bovenkant is licht doorschijnend dus we hebben al wat zicht op de inhoud.

We beginnen aan de eerste lade, deze bevat alleen maar voorbespeelde bandjes.

Elvis Presley, ABBA, Kate Bush, Eagles, Westerns, verzamelalbums en filmmuziek.
De bandjes van Elvis komen in een serie, hier Volume 3 & 4. Misschien dat ik 1 en 2 ook nog tegen ga komen.

Laten we de bandjes eens van dichtbij bekijken

De bandjes ogen veelal hetzelfde. Een enkele verschilt hier. De bandjes hebben duidelijk gebruikssporen, je zou het ook 'patina' kunnen noemen maar duidelijk is wel dat ze gebruikt zijn zonder oog voor het netjes terug spoelen na gebruik. De ene is halverwege, de ander geheel op kant A of B. Maar mijn ogen vallen eigenlijk eerst op het bandje rechts, daar is iets eigenaardigs mee gebeurd. Iets waar mijn kennis het al met wat humor over had. De bekende mankementen van het beruchte bandje...

Het kan me soms verbazen hoe een bandje als deze in zo een toestand terecht is gekomen. Waarschijnlijk is de speler hier de boosdoener geweest. Een goede vastloper is het in ieder geval wel te noemen. MORE STARS ON 45 staat er in blokletters. Voor de lezer even uitleg: 45 staat voor het toerental van een 'single' een kleine vinyl-plaat met vaak één nummer per kant. Kortom een verzamelalbum met allerlei nummers en artiesten. Ik kijk even naar de inhoud van het bandje

Ik heb hier dan ook dubbele gevoelens bij, want jongens dit zijn goede nummers! Naar mijn mening althans. Maar wat een baalmoment dat juist dit bandje er zo aan toe is. Desondanks ga ik zeker proberen hem weer gangbaar te maken. Met wat geluk is de beschadiging nog te overzien. Het andere voordeel is dat de cassette dicht geschroefd is en niet gelijmd, dus ik heb hem zo open. Een ander detail dat opvalt is de dubbele notering van het nummer 'Papa was a Rolling Stone'. Dit zie ik ook terug op de sticker van het bandje, vermoedelijk een foutje. Ik zal het bij het afspelen eens in de gaten houden. Voor nu leg ik hem apart want er ligt nog genoeg materiaal om te bekijken.

Een ander bandje vertoont een soortgelijk mankement. De tape zit op een plek waar deze niet hoort te zitten, zou dezelfde speler hier achter zitten? Ik herken de meeste artiesten maar de nummers zijn mij (nog) onbekend. Zeker wel de moeite waard hem op te lappen en te testen. Bovendien is de sticker nog in opvallend goede conditie! Wat mij het idee geeft dat dit bandje al vrij vroeg na aanschaf is vastgelopen en hierna niet meer uit het doosje is gekomen.

Ik pak even het bandje van de Eagles en moet het even opzoeken want weet even niet of we hier naar de 'The Eagles' kijken of een gelijknamige band. Maar inderdaad het gaat om dezelfde. Moet hier dan ook bekennen dat het nummer 'Hotel California' het enige nummer van de Eagles is dat ik echt ken. Wellicht ken ik er meer maar niet bij naam.

Het hoesje zag er al wat verweerd uit, de metalen plaat aan de binnenkant vertelt mij meer. Vocht...
Toch lijkt de tape er goed aan toe te zijn, althans ik zie geen schimmel op de tape zelf.

Zou het bandje nog speelbaar zijn is het een mooie aangelegenheid om de Eagles beter te leren kennen!

Wat ik ondertussen wel te weten ben gekomen is de oorsprong van de naam, de band was simpelweg buiten High aan de cannabis toen er een adelaar overvloog en gezien ze graag een soortgelijke naam wilden als The Beatles was de keuze daarmee gemaakt. Bovendien zeg je 'The' ook niet als je hun band opnoemt. Althans dit alles vond ik op het internet, en je weet wat vaders en moeders altijd zeggen: Geloof niets wat je leest op het internet (al zeiden de mijne dat over de televisie).
Dit zou ook betekenen dat je niets moet geloven van wat ik vertel, dus ja. Door naar het volgende bandje...

Kate Bush is geen onbekende voor mij, we zetten het kaartje even in de schijnwerpers. Opvallend is de cover, want deze is duidelijk bedoeld geweest om te worden getoond op een vierkante hoes, die van een LP. Natuurlijk gaat dit niet bij het rechthoekige hoesje van een bandje. Het album komt uit september 1980. De cassette was er toen toch al een tijdje. Enigszins zonde want de afbeelding zit vol met details. Tot slot moet ik hier weer bekennen, de nummers komen mij qua naam niet bekend voor, maar wellicht herken ik er wel enkele die hier genoemd worden.

'The Platinum Album 2' Staat er met sierlijke letters, maar de cassette die er in zit zegt iets heel anders...
Het hoesje verwijst naar een ander verzamelalbum met vermoedelijk nummers die platina gehaald hebben.
Olivia nog Physical zeggen mij niets. Misschien kom ik de bijbehorende cassette en het doosje straks nog tegen.
Even kijk ik naar de nummers op het bandje 'The promise'. Dan denk ik 'Remember the promise you made' maar nee, dat bijna gelijknamige nummer is van Cock Robin. Kortom ik ken de artiest en het album niet, ook de B-kant heeft voor mij geen bekende nummers...

Voor ik aan de tweede lade begin, nog één opvallend detail. De beveiligings-nokjes zitten er bij alle bandjes nog in. Zou dit nu gewoon gemakzucht zijn? Of is dit een stukje kwaliteitsservice waarbij de eigenaar het bandje zou kunnen hergebruiken voor nieuwe opnamen? Ik vermoed eigenlijk het eerste...


Door naar de tweede lade, deze is wel compleet gevuld. Een deel van dezelfde uitgever maar ook van anderen.



We leggen ze even naast elkaar voor een beter overzicht.

Wederom een aantal verzamelalbums en verschillende bekende artiesten.
We zullen de meeste even van dichtbij gaan bekijken.

Gelukkig is in dit geval geen enkel bandje zichtbaar beschadigd. Maar wat niet te zien is kan zich natuurlijk nog wel uiten bij het afspelen.

Had ik het net niet opgezocht, dan had ik nu alsnog de conformatie gekregen, 'Hotel California' siert hier bovenaan de afspeellijst van dit bandje. Een live album van de Eagles. Zowel deze als menig andere stickers op de bandjes zelf hebben hun beste tijd wel gehad. Wellicht dat ik de stickers opnieuw kan vastplakken mits ze in één geheel los te peuteren zijn.

*COPYING OF THIS TAPE IS PROHIBITED (kopieren van dit bandje is verboden). Nu de dag zou je gek zijn om het nog te doen. Je kunt immers alles gratis via een streamdienst luisteren. Uiteraard was dit vroeger niet het geval. Maar dan nog, hoe wilden ze dit ooit gaan controleren? Ik zie het al voor me dat ze elk huishouden af gaan om de collectie muziekcassettes van de eigenaar uitvoerig te beluisteren op zoek naar een illegale kopie. Bovendien werd het ergens zelfs uitgelokt als je Cassettedecks op de markt brengt waar je twee bandjes tegelijk in kunt stoppen om de ene te kopieren naar de ander...

Het bandje zelf is van een verzamelalbum van Neil Diamond met zijn 20 beste nummers. Het doosje heeft een aardige klap opgevangen en is daar niet goed vanaf gekomen, wonderbaarlijk genoeg zijn de scharnieren van het deurtje nog wel heel!

ABBA Greatest Hits Vol. 2. Ik pak er even een DCC cassette bij van ABBA. De DCC zou je een Long Play kunnen noemen met 19 nummers tegenover de 14 op het Cassettebandje. Toch zijn er op het bandje enkele nummers die je op de DCC niet terug vindt.

De DCC is overigens ook een 2-delige uitgave, op de foto wordt de eerste getoond. Misschien vind ik van de Cassetteband ook nog Volume 1.

De prijssticker zit overigens nog op het DCC doosje, maar leeg is hij zeker niet. De  kleine 40 Gulden is overigens wel een flinke prijs voor de tijd. Omgerekend naar 2022 kost dit bandje slechts €17 ruim. Ik heb gezien de sticker een sterk vermoeden dat de DCC van de Vroom & Dreesman komt, maar zeker weten doe ik het niet. Moet ik de sticker er af halen? Ergens heeft het immers wat nostalgisch maar anderzijds kan het ook storend zijn. Ik laat het voor nu in het midden en ga verder met het volgende bandje.

We gaan de bandjes vanaf nu in paren bespreken anders wordt het wel een heel grote hap om te lezen. 'Sentimental Favourites Vol. 4' en 'Champagne And Roses' Twee verzamelalbums met muziek gerelateerd aan een onderwerp waar veel muziek aan gericht is. We spreken hier natuurlijk over liefde, het is makkelijk hier muziek over te maken gezien haast iedereen zich er in kan herkennen. Er is eigenlijk zoveel muziek over liefde, dat ik er bijna een afkeer tegen zou hebben. Niet vanwege mijn liefdesgeschiedenis maar het valt op dat veel muziek met een snel verdienmodel liefde als onderwerp heeft.

Vooruit, genoeg over mijn afkeer tegen de combinatie van de twee, als ik dan toch een liefdesnummer zou moeten noemen dat mij zou raken, luister dan eens 'Food for Thought' van 10CC. Hoewel 10CC ook op het bandje 'Champagne And Roses' staat is het jammer dat het eerder genoemde nummer daar niet op de plek staat, ze zingen immers een stukje over Champagne...

The Platinum Album, Greatest Hits, Stars on 45, en nu Super World Hits Vol 17, je kunt niet genoeg passende titels verzinnen voor verzamelalbums, zolang ze maar pakkend zijn. Eerlijk gezegd ken ik er maar opvallend weinig die op dit bandje worden genoemd. Het is dan ook volume 17 dus kans is dat je de echte beste dan wel gehad hebt. Ik ben bang dat deze collectie niet compleet aanwezig is, maar wellicht kom ik nog een aantal van deze volumes tegen...

20 Golden Melodies volgt hierop met Famous Truck Songs, ikzelf ben geen vrachtwagenchauffeur maar snap de keuze hier gezien de vorige eigenaar dat wel is. De goudglanzende titel vind ik anders wel heel gaaf gedaan!

Kijk eens aan! The Platinum Album 3! En dit keer ook met bij behorend bandje, nu volume 1 nog en het juiste bandje van 2 om deze collectie compleet te maken. Tevens staan er ook een aantal goede nummers op.

Verder nog 'Disco Nites'. Deze is gevuld met funky disco hits of anders wel iets in de richting ervan. Ik begin me inmiddels af te vragen hoeveel van de bandjes daadwerkelijk goed spelen. De kans is groot dat er enkele tussen zitten die niet te redden zijn.

We sluiten lade twee af met U2 en The Jacksons Live, ik ben niet onbekend met U2 maar niet alle nummers op dit album komen mij bekend voor. The Jacksons Live heeft er wel een aantal die ik ken maar er zit er eentje tussen die voor mij meer betekenis heeft.

'Can You Feel It' is namelijk mijn eerste favoriete liedje! Ik weet nog dat ik als klein kind in de auto niet stil kon zitten als dit nummer op de radio te horen was. Maar tegelijkertijd heb ik weinig met The Jacksons en helemaal niet met Michael Jackson zelf. Ik geef toe, zijn muziek is zeker niet slecht te noemen en hij was naar wat ik mag geloven echt een perfectionist. Maar iets maakt het dat ik de man niet uit kan staan, waarschijnlijk door alles wat er door de jaren gebeurd is. Of het nu waar is of fabels zijn, zal ik in het midden moeten laten. Maar het eerder genoemde nummer is wel de enige in mijn verzameling van digitale muziek. Toch denk ik dat ik dit bandje houd, mits hij een beetje goed klinkt natuurlijk.


Lade 3. Weer een goed gevulde. We treffen hier ook het eerste niet voorbespeelde bandje in deze verzameling.



Weer een nieuwe collectie bandjes om mijn mening over los te laten. Maar gezien ik met deze la op een derde ben van de verzameling gaan we er even wat sneller doorheen.

Super HITS#. Volume 1, 2 en.... 2? Ja oké. Hier is waarschijnlijk iets mis gegaan. Ik controleer beide Volume 2's maar inderdaad het zijn dezelfde bandjes. Ik zie hier een gemiste kans om eindelijk een collectie compleet te krijgen...

Als ik in het hoesje van Volume 1 kijk, valt me wat op waardoor ik iets waar ik eerder over schreef in twijfel begin te trekken.
'Stars on 45' Het lijkt er dus op dat het bandje uit de eerste lade (waarvan de tape uit de spoel gekomen was) dus niet een verzamelalbum is van diversen, maar covers gemaakt door dé band Stars on 45... Dit moet ik even opzoeken op het grote web.

Maar ook weer heb ik het mis, het is niet perse een band, maar eerder een studioproject, waarbij een Medley/Potpourri (samenvoegsel van ineenlopende nummers) wordt gemaakt van bekende internationale nummers. Het concept bestaat al heel lang gezien ik de naam Potpourri al vaak heb terug gezien op oude schellak-platen.

Kortom dit betekent dat het eerder genoemde bandje feitelijk vol zit met covers van bekende nummers die als een stoofpotje door elkaar gehusseld zijn. Ik voel me eigenlijk een beetje voor de gek gehouden nu ik dit te weten ben gekomen...

Ik houd volume 1 en 2 hier naast elkaar, de nummers komen mij niet bekend voor, misschien dat jij er enkelen kent?

The Best of, Rock 1981 Vol. 2 en Big hits [High Tide and Green Grass] The Rolling Stones.

Het eerste hoesje valt op dat de afspeellijsten aan de erg korte kant zijn, nog geen 10 nummers staan er op dit bandje, er moet toch wel meer rock zijn geweest die op deze verzameling zou passen? Het bandje van The Rolling Stones bevat interessante nummers, het is overigens een compilatiealbum, zelfs de eerste die uitgegeven werd. Om precies te zijn in 1966. Het vreemde alleen is de volgorde, het gaat hier om de Britse versie van de afspeellijst, maar in dit geval zijn kant A en B omgedraaid. Je zou dus eerst kant B moeten luisteren en daarna kant A om de juiste afspeelvolgorde aan te willen houden, uiteindelijk maakt het eigenlijk vrij weinig uit in wat voor volgorde je hem luisteren wilt. Zolang je maar geniet...

Fleetwood Mac Live Vol. 2 en Electric Light Orchestra met Discovery, twee albums die zeker het bewaren wel waard zijn, van beide bands heb ik hun bekendere albums op vinyl staan, leuk hier deze twee bandjes aan de verzameling toe te kunnen voegen.

SHUT UP & SING staat er in blokletters op het hoesje, het is je waarschijnlijk niet ontgaan dat ik wel van wat humor houd, de opschrift op dit bandje vind ik dan ook wel hilarisch gedaan. Ook de uitgever 'Some Southern People' houdt het simpel en duidelijk.

Bij het bekijken van de binnenkant trek ik de conclusie dat het om een bandje van Nederlandse afkomst gaat. Ik zie een aantal Nederlandse namen en vraag me dan stiekem af, zijn Dirk-Jan en Frank toevallig familie van?...

Het BASF bandje is stiekem toch een soort van voorbespeeld bandje en eigenlijk ook niet bedoeld voor privégebruik, maar voor gebruik in commerciële doeleinden als achtergrondmuziek. Dit wordt dan ook nadrukkelijk beschreven op de gele pamflet die erbij zit. Uitlenen of verhuren is verboden.

In dat geval ben ik nu genoodzaakt een eigen zaak op te zetten om het bandje daar te kunnen beluisteren, ik moet Buma dan wel eerst om toestemming vragen, anders hangt er misschien nog een forse boete boven het hoofd. Het enige detail dat ik mis is informatie over Dolby ruisonderdrukking, misschien moet ik deze vraag maar eens aan "Music Centre" stellen middels een brief, een postzegel heb ik gelukkig niet nodig!

Hiermee komen we aan het einde van de derde lade, en besluit ik ook deel 1 van deze 3-delige blog af te sluiten.

Hier de link naar deel 2.


Gerelateerde pagina's: